پایگاه خبری جامعه خبر| سید هادی کسایی زاده: قبل از آغاز سخن این نکته را باید متذکر شوم که رسانه ملی از نامش مشخص است یعنی رسانه ملی … ملی یعنی ترک، بلوچ، گیلک، قشقایی، کرد، شیعه، سنی، اصلاح طلب، اصولگرا، سپاهی، بی حجاب، چادری، بازاری، و الی آخر … و کمی کودکانه است که نقد از رسانه ملی را نقد به رهبر انقلاب دانست (چون انتصاب مدیر رسانه ملی از سوی رهبری انجام می شود.) این را در ابتدا گفتم تا مگسانی که بر گرد اخبار ویز ویز می کنند که شکم خود را سیر کنند کمی دور شوند. نقد من بر رسانه ملی و مدیریت اجرایی و شورای نظارت بر آن است.

سوال از رهبر انقلاب: «آیا صدا و سیما وضعیت واقعى كشور را نشان می‌دهد؟» پاسخ گفتند: «نه، ناقص نشان می‌دهد. خیلى پیشرفت‌هاى برجسته و بزرگ هست كه صدا و سیما نشان نمی‌دهد. اگر صدا و سیما می‌توانست همان‌جور كه تلویزیون فلان كشور غربى با یك سابقه و تجربه‌ى فراوان و با استفاده‌هاى هنرى دروغ‌هاى خودش را راست جلوه می‌دهد، واقعیات موجود كشور را درست منعكس كند، شما بدانید امروز امید نسل جوان، دلبستگى نسل جوان به كشورش، به دینش، به نظام جمهورى اسلامى‌اش، به‌مراتب بیشتر از حالا بود.

عنوان یادداشت این است: چرا رسانه ملی منفور است؟

بگذاریم کمی با قانون صحبت کنیم …

خط مشی کلی و اصول برنامه‌های سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مصوب 17 تیر ماه 1361 مجلس شورای اسلامی کاملا روشن تبیین و ابلاغ شده است که برخی از ماده های این قانون را با هم می خوانیم:

ماده 7: صدا و سیمای جمهوری اسلامی متعلق به تمامی ملت است و باید منعکس ‌کننده زندگی و احوال تمامی اقوام و اقشار مختلف کشور باشد.

ماده6: ارج نهادن به حیثیت انسانی افراد و پرهیز از هتک حرمت آنان طبق ضوابط اسلامی تاکید شده است.

ماده8: حرکت کلی صداوسیما باید در جهت وحدت، الفت و انسجام هر چه بیشتر ‌جامعه و برحذر داشتن مردم از پراکندگی و تفرقه باشد.

ماده14: زمینه‌ سازی برای سرعت بخشیدن به اجرای برنامه‌های قوای سه‌گانه کشور اهمیت دارد.

ماده15: صدا و سیمای جمهوری اسلامی زبان گویای ملت و چشم و گوش حساس کشور است و از این رو وظیفه دارد خواست‌ها، نیاز‌ها و مشکلات ‌مردم را به اطلاع مسئولان برساند.

ماده19: صداوسیما موظف به انتشار آخرین اخبار و اطلاعات صحیح و مهم کشور و جهان است.

ماده55: تلاش جهت برگزاری بحث‌های آزاد و آموزنده میان احزاب و سازمان‌های سیاسی قانونی کشور که در درجه اول به روشن شدن بینش‌های ‌اصیل سیاسی- اسلامی و در درجه بعد به تفاهم سیاسی میان این گروه‌ها و برخورد سالم آن‌ها با یکدیگر کمک کند.

چند پرسش از مدیران رسانه ملی و شورای نظارت بر صدا و سیما یعنی ( سید احسان قاضی زاده هاشمی نماینده قوه مقننه، حجت الاسلام حسام الدین آشنا نماینده دولت، غلامحسین حجت الاسلام محسنی اژه ای رئیس شورا، علی جنتی نماینده دولت، محمد حسین صوفی دبیر شورا، محمدجواد لاریجانی نماینده قوه قضائیه، غلامرضا کاتب نماینده قوه مقننه و البته شخص آقای علی عسکری رئیس سازمان صدا و سیما) که دوست دارم شفاف پاسخ دهید و از آن فرار نکنید:

1) هشت سال رسانه ملی در اختیار دولت محمود احمدی نژاد بود و این رسانه قانون و خط مشی خود را زیر پا گذاشت. یعنی حرف منتقدان را سانسور کرد… چرا؟

2)در برنامه زنده تلویزیونی به نام مناظره انتخاباتی محمود احمدی نژاد به خانواده آیت الله هاشمی چه باسند و چه بی سند(چه محق و چه ناحق) تهمت و افترا زد اما رسانه ملی این حق را برای پاسخگویی خانواده آیت الله هاشمی قائل نشد و قانون و خط مشی خود را زیر پا گذاشت. چرا؟

3)چرا فقط چند مجری و چند خواننده و چندکارگردان و تهیه کننده حق برنامه سازی در رسانه ملی را دارند؟

4)چرا نهادهای امنیتی می توانند چند شبکه تلویزیونی را دربست در اختیار خود داشته باشند و جایی برای فعالیت سازمانهای مردم نهاد در رسانه ملی نداریم؟

5)چرا در جریان حوادث دی ماه امسال و سالهای قبل صدای مردم، انتقاد مردم از طریق رسانه ملی منعکس نشد و از دیدگاه رسانه ملی هر گونه تجمع و اعتراض در کشور کار منافقین و آمریکا است؟

6)چرا رسانه ملی در حادثه سقوط هواپیمای اوکراینی از بیش از 80 خانواده فقط سراغ 10 خانواده رفت؟

7)چرا رسانه ملی با ایجاد رسانه باشگاه خبرنگاران جوان (بدون مجوز از وزارت ارشاد) اقدام به تربیت خبرنگار کرده و با سایت خبری بدون مجوز قانونی از ارشاد عنوان بزرگترین خبرگزاری فارسی زبان را یدک می کشد؟ چرا خبرهای زرد منتشر می کنند؟

8)آیا انتصابات در رسانه ملی بدون در نظر گرفتن گرایش سیاسی و بر اساس آزمون استخدامی و شایسته سالاری است؟ آیا واقعا اینطور است؟

9)آیا سریال گاندو و مستند اتم تخریب دولت نبود؟ آیا فرصت دفاع از سوی دولت در رسانه ملی داده شد؟

10)آیا نقد بدحجابی در جامعه از سوی رسانه ملی که دنبال می شود در کنار آن مصاحبه با گلچین بدحجابان در راهپیمایی ها و تشییع جنازه های شهدا کار کثیفی نیست؟

11)آیا مناظراتی که در اوایل انقلاب میان تفکرات دینی و حزبی در رسانه ملی با حضور چهره هایی مانند شهید مطهری و شهید بهشتی با کومونیست ها و مجاهین خلق انجام می شد موجب روشنگری مردم نبود؟ چرا این رویه دنبال نمی شود؟ آیا اینها در خط مشی رسانه ملی نیامده است؟

12)چرا باید تکرار 5 باره سریال مختارنامه آن هم هر سال در ایام محرم موجب شوخی و تمسخر مردم در فضای مجازی شود؟ یعنی فقر کامل سریال سازی و فیلم سازی در رسانه ملی؟ آیا این توهین به مردم نیست؟

13)چرا رسانه ملی باید سکاندار تبلیغات پدیده شاندیز و رب تبرک و موسسات مالی غیرمجاز باشد بدون آنکه صحت سلامت و تائیدیه آن را از مراجع ذیصلاح بگیرد؟ چرا با وجود اخطار دادستانی باز هم تبلیغات شاندیز در ایام قبل از برگزاری دادگاه ادامه داشت؟

14)چرا باید بخش زیادی از فضای رسانه ملی که دانشگاه عمومی مردم است به تبلیغات مواد خوراکی مضر مانند انواع نوشابه ها و خوراکی ها صرف شود آنهم برای درآمد زایی باشد؟ چرا؟

15)چرا باید خبرنگاران غیرحرفه ای رسانه ملی کورکورانه در هر حادثه ای میان مردم بروند و هر حادثه ای که بسیاری از آنها حاصل سوء مدیریتی است را برگردن دشمن بیاندازند و مردم را احمق فرض کنند؟ چرا در انواع حوادث میزگرد و برنامه های تخصصی با حضور کارشناسان انجام نمی شود؟ مگر مردم کارشناس هستند؟ کار مردم بیان نقدها و حرف ها به مسئولان است….

16)چرا در حوادث و بلایا در کشور رسانه ملی کنار مردم نیست؟ چرا با بالگرد و خودرو شاسی بلند و امکانات خاص برای چند ساعت و چند ثانیه گزارش تهیه می شود؟ چرا این حوادث به صورت زنده پخش نمی شود؟ حتما باید حادثه پلاسکو باشد وسط تهران و برای تبلیغات گروهی دوربین زنده چندین چند شبانه روز نشان دهد و مگر صدها نفر در بلایای طبیعی اهمیتی نداشته باشد؟

17)چرا مردم هرچه بخواهند بشنوند و هرچه بخواهند بگوید را به رسانه های خارجی یا فضای مجازی مراجعه می کنند؟

18)چرا قشر زیادی از مردم ایران ماهواره دارند؟

19)چرا یک مجری خانم به خودش اجازه می دهد به مردم در دوربین زنده تلویزیونی بگوید هرکسی اینطور نیست از ایران برود؟ یعنی تا این سطح دیکتاتوری در رسانه ملی ما حکم فرما شده است؟ مگر حکومت نظامی است؟

20)بر اساس چه قانونی اعترافات افراد را خصوصی و اختصاصی از رسانه ملی پخش می کنید؟

21)چرا رسانه ملی به ظرفیت استان ها و هنرمندان و چهره ها و اساتید و کارشناسان در شهرهای مختلف کشور توجه نکرده و فقط در تهران متمرکز شده است؟

22)چرا شورای نظارت بر صدا و سیما یک شورای تشریفاتی است؟ در این سالها چه اخطارها و اخراج ها و توبیخ ها و تشویق هایی دیده و شنیده شده است؟

23)رسانه ملی ما برای خود شیرینی تصور می کند با پخش مستقیم یا غیر مستقیم سخنرانی ها و فرمایشات مقام معظم رهبری عهد و رسالت خود را تمام و کمال انجام داده است. اگر به این باشد رسانه های خارجی خیلی با کیفیت تر این کار را انجام می دهند. تو بعنوان رسانه ملی وظیفه داری این فرمایشات را عمل کنی که مهمترین آن اجرای دقیق دستورات است.رهبر انقلاب سه وظیفه مهم را برای رسانه ملی تاکید کردند:1- هدايت و مديريت فرهنگ و افکار عمومي جامعه به مثابه دانشگاه عمومي2- وظيفه گسترش دين، اخلاق، اميد و آگاهي و ترويج سبک زندگي اسلامي- ايراني در ميان آحاد ملّت3- پشتيباني رسانه اي همه جانبه و مبتکرانه در امر بسيج عمومي ملّت و نيز کمک به مديريت هاي اجرايي در جهت تأمين اهداف و اجراي سياست هاي کلان نظام و تحقق سند چشم انداز کشورآیا این ها انجام شده است؟

24)چرا رسانه ملی منتقدانش را ممنوع الورود و ممنوع الکار می کند؟ آیا این دیکتاتوری در این رسانه نیست؟

25)چرا برای استان تهران سالهاست شبکه استانی ایجاد نشده؟ چون پول از سوی استانداری و دولت تزریق نمی شود؟

26)چرا نمایندگان مردم تهران در مجلس شورای اسلامی جایی در رسانه ملی ندارند؟ (کاری به چپ و راست نداریم) در حالی که همه استانها نمایندگانش در شبکه های استانی حاضرند.

27)پخش سریالهای تاریخی(مثل معمای شاه) فاقد سندیت، مشکلات فنی و ممیزی پخش زنده مسابقات ورزشی ( مثل مسابقات اخیر والیبال), گاف ها و تپق های مجریان غیر حرفه ای, کناره گیری و اعتراض تعداد کثیری از سینماگران از تلویزیون ( باران کوثری، فاطمه معتمد آریا، عباس کیارستمی، حامد بهداد، بهرام بیضایی، ناصر تقوایی و… )، ممنوع التصویر شدن گاه و بی گاه چهره های سینمایی یا تلویزیونی، حواشی پخش صدای موسیقی یا کنسرت ها ( از تبلیغ کنسرت حامد زمانی گرفته تا ممنوع التصویری شجریان )، جانبداری در تنظیم و پخش اخبار داخلی و خارجی وممنوع التصویری برخی از دولتمردان بعلل مختلف نمی تواند دلیلی برای منفور بودن رسانه ملی از دید گروهی از مردم ایران باشد؟ می خواهید با دوربین به سراغ مردم برویم تا نظرشان را سوال کنیم؟ البته بدون 2 خبرنگار سفارشی …

28)حتی پرمخاطب ترین برنامه های اجتماعی_سرگرمی امروزِ تلویزیون یعنی دورهمی و خندوانه درون مایه قابل توجهی ندارند. رامبد جوانی که با لباس و موبایل خارجی کمپین خرید وسایل ایرانی راه می اندازد و تبلیغات روبیکا که از سوی نهاد خاص حمایت می شود و سود خوبی برای رسانه ملی و شخص رامبد جوان دارد (که با همین پول زایمان همسرش را در خارج از کشور جشن می گیرد) و مهران مدیری ای که درعین ساخت برنامه فرهنگی، هرزچندگاهی به نماد بی ادبی وبی فرهنگی و سیبل فحش کاربران مجازی تبدیل میشود. (گاهی با سفارش دولت را نقد می کند و گاهی با سفارش برای جهرمی وزیر ارتباطات نوشابه باز می کند.) و استفاده از ماجراهای تکراری و بازیگران تکراری و خط مشی تکراری مصاحبه های کلیشه ای که مخاطبان داخلی تمامشان را حفظند. سریال های وارداتی هم که آنقدر با کج سلیقگی ( کلید اسرار، جومونگ، دختر امپراطور، جواهری در قصر،کبرا ۱۱ و …) انتخاب و خریداری می شوند که حواشی پیرامونشان بیشتر از خودشان مخاطب دارد. آیا توقع دارید مردم سراغ ماهواره نروند؟

29)عزت الله ضرغامی پس از پایان ماموریتش در صدا و سیما گفته بود 60 درصد تهرانی‌ها و 40 درصد مردم کل کشور به ماهواره دسترسی دارند. علی‌عسکری رئیس کنونی صدا و سیما هم اخیرا نظام اسلامی را رقیب لیبرال دموکراسی غربی دانسته است. این سوال مطرح می شود که صدا و سیمایی که در اختیار او قرار دارد چقدر قابل رقابت با شبکه های تلویزیونی لیبرال دموکراسی است؟ همچنین این سوال پیش روی علی‌عسگری قرار دارد که مایل است در پایان مسئولیتش آمار دسترسی به ماهواره کاهش پیدا کند یا آنکه بیشتر دوست دارد از صدا و سیما به عنوان بولتن اصولگرایان استفاده کند؟

30)یادتان هست که مصاحبه زنده خبری محمود احمدی نژاد وقتی نوبت به خبرنگار مهر رسید یک مرتبه سیگنال قطع شد؟

31) سفیر انگلیس خودش میان معترضان می آید تا فیلم را به رسانه های انگلیسی برساند آن وقت خبرنگاران صدا و سیمای ما که بسیاری از آنها زبان انگلیسی و زبان آن کشور را هم نمی دانند در ده ها کشور با حقوق چند ده میلیونی مشغول به کار هستند و هیچ خروجی حرفه ای ندارند. بر چه مبنایی رفتند؟ شایسته سالاری بوده؟ مدت زمان حضور چقدر باید باشه؟ چگونه ارزیابی می شوند؟

32) چرا بازیگران خاص مجری می شوند و مجریان یک مرتبه بازیگر می شوند؟ مگر کمبود متخصص در این حوزه ها داریم؟

33)این رسانه منفور است … من می گویم و می توانم با حضور نمایندگان رسانه ملی کوچه به کوچه با دوربین برویم و نظر سنجی کنیم.

**کاری نداریم که بی بی سی 20 هزار نفر، تلویزیون چین 10 هزار نفر، تلویزیون اسپانیا 6500 نفر، خبرگزاری فرانسه 2200 نفر و غیره کارمند دارند حالا چرا رسانه ملی ایران باید 48 هزار نفر جمعیت داشته باشد. داشته باشد … اما سوال اینجاست:

1)چند درصد ایرانی ها روزانه 5 ساعت از رسانه ملی استفاده می کنند؟

2)چند درصد ایرانی ها اخبار رسانه ملی را قبول دارند؟

3)چند درصد ایرانی ها به رسانه ملی اعتماد دارند؟

4) چند درصد هنرمندان و شخصیت ها و چهره های فرهنگی و هنری و رسانه ای رسانه ملی را قبول دارند؟

این در حالی است که نیمی از کل هزینهٔ سالانهٔ سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران هر سال در قانون بودجه مشخص می‌شود و نیمی دیگر از راه‌هایی دیگر ازجمله راه‌های زیر گفته تأمین می‌شود:

فروش زمان پخش رادیو و تلویزیونی به تبلیغات بازرگانی
دریافت هزینه آبونمان از تمام مشترکان برق در ایران
دریافت مبلغی با عنوان عوارض توسعه شبکه صدا و سیما از فروش هر دستگاه تلویزیون
دریافت مبلغ از تیم‌های ورزشی مورد نمایش در اوقات خاص
درآمد حاصل از انتشارات سروش
درآمد حاصل از انتشار مجلات
درآمد حاصل از روزنامه جام جم
درآمد حاصل از شرکت صنعتی سیما چوب
درآمد حاصل از شرکت صوتی و تصویری سروش
بودجه مصوب که هرساله در مجلس تصویب و سپس از خزانه دولت دریافت می‌کند
تولید برنامه مشارکتی که با مشارکت مالی ارگان‌ها، موسسات، شرکت‌ها و … ی دولتی و غیردولتی انجام می‌شود.

آیا این سرمایه ملی نیست؟

آیا حساب و کتاب ندارد؟

آیا آخرت ندارد؟

آیا مسلمان نیستند؟

تمام آنچه را که گفتم و نوشتم خلاصه می شود بر اینکه چرا رسانه ملی منفور است؟ شاید کمی با این گفته ها به فکر فرو روید و شاید هم بگوئید چرند است و رسانه ملی ما عشق ما و ایمان ما و بصیرت ما و موجب اتحاد ماست. هر فردی با هر عقیده و دیدگاهی صاحب نظر است. بعنوان روزنامه نگار نقدی داشتم بر رسانه ملی که کاملا میلی اداره می شود.