پایگاه خبری جامعه خبر| سید هادی کسایی زاده| تصور کنیم در عصر حاضر توفیق خدمت گذاری به مولا علی(ع) را داریم و در حکومت او بندگی می کنیم. خبری می رسد که مالک اشتر نخعی به شهادت رسیده است. در فضای مجازی چه می نویسیم؟ تیتر روزنامه ها چه می شود؟ سرباز علی(ع) به شهادت رسید؟ فرمانده ارتش امیرالمومنین شهید شد؟ سپهبد مالک اشتر نخعی فردا تشییع می شود؟

تصور نمی کنم … حتی آنهایی هم که آن دوران در کنار امیرالمونین بودند نوشتند و گفتند که مالک اشتر به شهادت رسید … بدون پیشوند و پسوند …

القاب و پسوندها برای آنهایی است که باید عظمت و بزرگی و جایگاهشان را به مردم گوشزد و تاکید کرد. اما وقتی مردان و زنانی خود به تنهایی اسطوره و نشان و درجه و لیاقت هستند دیگر نیاز به القاب نیست. القاب آنها را کوچک می کند و در کنار نامشان خرد هستند.

نمی توانیم با واژه سپهبد نام قاسم سلیمانی را ماندگار کنیم. شاید دلمان را آرام کنیم کاری کرده ایم اما …. بماند ….

قاسم سلیمانی به تنهایی آنقدر بزرگ است که نیاز به همراهی واژه ها نداشته باشد. این را وقتی متن ها و پیام های جوانان و هنرمندان و شخصیت های غربی و آسیایی و آمریکایی را می خواندم عمیق تر شدم. انگار آنها مبارزه خط اول جنگ با تفکر و اندیشه داعش را بهتر از ما ایرانی ها می شناختند.

آنها می دانند قاسم سلیمانی ابرمرد و فرمانده مقتدر و مخلصی بود که فرماندهی مبارزه با داعش را برعهده داشت. شاید قهرمان فیلم های هالیوودی که جهان را نجات می دهد در تصویر و قالب قاسم سلیمانی دیدند که اینچنین برایش می نویسند.

وقتی وزیر آموزش و پرورش گفت قاسم سلیمانی وارد کتاب درسی می شود خنده ام گرفت. معمولا هرکه را بخواهند نابود کرده یا فراموش کنند وارد کتاب درسی می کنند. نه عزیزان … او با این کارهای پوپولیستی ماندگار نمی شود. قاسم سلیمانی را مردم سینه به سینه نگه می دارند و از او یادخواهند کرد. لطفا با بنر و تابلو و نام خیابان وظیفه خود را در برابر کوتاهی های خود فراموش نکنید.

هر مدیری در این مملکت که ادعای دینداری و اخلاص و پاک دستی دارد از خود سوال کند چقدر با قاسم سلیمانی فاصله دارد؟ راستی چرا اتوی لباس های سبز برخی آقایان 40 سال است تانخوره…؟ بماند ..حرف برای گفتن زیاد است …