پایگاه اطلاع رسانی ماهنامه سراسری میدان آزادی| سید هادی کسایی زاده/ ۱۶ تیرماه ۱۴۰۲ وقتی برای دیدار به دفتر سایت خبری انصاف نیوز رفتم بدون قرارقبلی با من مصاحبه ای انجام شد و در آن مصاحبه من پرده از اسرار نفوذافغان ها برداشتم و پس از انتشار آن و درج در روزنامه جمهوری اسلامی و رسانه های خارجی بازتاب بسیاری داشت. پس از آن احضار و تهدید شدم اما با صبر و حوصله توانستم برای مسئولان این تهدید را تبیین کنم.

هرچند وزارت کشور دولت رئیسی چراغ سبز پررنگی برای ورود غیرقانونی افغان ها روشن کرده بود اما این بار مردم خود خواهان اخراج افغان ها بودند. قطعا مهاجران غیرقانونی افغان تهدید ملی محسوب می‌شوند اما مهاجران قانونی هم دست کمی از غیرقانونی ها در تهدید ندارند. چند ماه قبل نسرین حسنی رئیس اتحادیه آرایشگران زنانه شهرستان ری که با فشارهای امنیتی و سیاسی حق صحبت کردن در مورد نفوذافغان ها در صنف خود را نداشت گزارشات متعددی به نهادها ارسال کرد که ثبت قانونی شده است.

با پیگیری هایی که داشتم توانستم این تهدید را به گوش فرماندار جدید ری (مهدی باب الحوائجی) برسانم و او هم الحق والانصاف علی رغم فشارهای وزارت کشور مردانه ایستاد و دستور اخراج افغان ها را صادر کرد. او در جلسه مورخ ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ که در فرمانداری ری برگزار شد خبرنگاران را وارد جلسه ویژه اتباع کرد و پس از سخنرانی تند همه خبرنگاران با فرماندار به سمت چند آرایشگاه زنانه افغان ها رفته و به دلیل فعالیت غیرمجاز و غیرقانونی شخصا آنها را پلمپ کرد.

صاحب آرایشگاه مشکات بانویی افغان به نام فاطمه حسینی بود که قبل از ورود به آرایشگاه مشکات یک مرد به نام مسعود ستاره فرزند رئیس سابق اتاق اصناف شهرستان ری هم حضور داشت که در گزارش بازرس اتحادیه درج و ثبت شده است. به گفته خانم حسینی او مشاور کسب و کار آرایشگاه زنانه افغان هاست و حتی کلاس ها و دوره هایی هم برگزار کرده که فیلم های آن در اختیار اتحادیه آرایشگران زنانه شهرستان ری است.

نکته قابل تامل آنکه ۲۴ ساعت پس از پلمپ این آرایشگاه غیرقانونی فاطمه حسینی تصویری سلفی در حیاط فرمانداری شهرستان ری از خود در فضای مجازی منتشر می کند و به مشتریان و مخاطبانش می گوید آرایشگاه باز است. من بعنوان روزنامه نگار پیامی به فرماندار دادم و او تکذیب کرد اما صبح روزبعد آرایشگاه فعال بود.

هرچه در پرونده ها و سوابق این آرایشگر افغان جستجو کردم رابطه ای با مسئولان حکومت و دولت پیدا نکردم. برای من سوال بود او با چه رانتی توانسته ۸ سال بدون مجوز کار کند و حتی حق ارائه آموزش آرایشگری و برگزاری سمینار در شب عاشورای حسینی را داشته باشد در حالی که طبق قانون افغان ها (اتباع) حق مربی گری ندارند.

او با مشاوره مسعود ستاره برای فرار از بازرسان اتحادیه حتی سمینارهای خود را در شهریار برگزار می کند. کار به جایی رسید که تعداد زیادی از ۵۳۰ عضو فعال اتحادیه آرایشگران زنانه شهرستان ری به عملکرد این اتحادیه در برابر افغان ها نیشخند می زدند در حالی که اتحادیه تمام مسیرهای قانونی را رفته بود اما هیچ نهادی در شهرستان ری از او حمایت نکرد.

آنها آنقدر زرنگ هستند که برای فرار از دست بازرسان روی وسایل آرایشگاه لیبل قیمت می زنند تا بگویند اینها فروشی است! حتی درب مخفی از توالت به طبقه دیگر بازکردند تا افغان ها از آنجا تردد کنند که تمام مستندات را فرماندار ری و اداره اماکن ری واقف است.

یک نوبت وقتی بازرس اتحادیه به این آموزشگاه مراجعه کرده درب را روی او بستند و تلفن همراه بازرس را از دست او گرفته و شروع به فیلمبرداری کردند تا به ماموران بگویند بازرسان قصد فیلمبرداری داشتند غافل از اینکه خود بازرس در فیلم است! اما به گفته بازرس بازهم اداره اماکن شهرستان ری اقدام خاصی انجام نمی دهد و این جای تامل دارد.

زد و خورد افغان ها در آرایشگاه با بازرسان موجب تشکیل پرونده قضایی در شعبه ۸ دادیاری شهرری می شود اما بازهم خبر دیگری منتشر نمی شود و این آرایشگاه همچنان فعال است.

در آرایشگاه های زنانه ای که در دست افغان هاست آنقدر زرنگ هستند که کارت ملی ایرانی در جیب می گذارند تا از دست ناظران فرار کنند. سوال این است که یک آرایشگر زن ایرانی وقتی برای یک درپوش فاضلاب نمی تواند مجوز بگیرد چطور یک افغان این همه سال می تواند بدون مجوز کار کند؟ چطور صاحب یک پاساژ آنقدر زوردارد که می تواند مانع پلمپ آموزشگاه یک افغان شود و پلیس کاری از پیش نبرد؟ چنین آرایشگاه هایی در شهرستان ری بیش از ۲۰ مورد داریم و بیش از ۱۰۰ افغان هم در آرایشگاه ها مشغول به کارند.

قطعا بازار آرایشگران ایرانی تحت تاثیرقرار می گیرد. جدای از این مباحث باید مسئولان امنیتی و انتظامی پیگیری کنند که چه رانت و فساد شبکه ای موجب شده این آرایشگاه این همه مدت بدون پلمپ و بدون مجوز آزادانه کار کند و به اتحادیه صنفی دهن کجی کرده و حتی بازرسان اتحادیه را کتک بزنند وگاها آنها را در اتاق حبس کنند. وقتی گفته می‌شود افغان ها در همه امور و شرایط تهدید محسوب می شوند همین است. وقتی پول داشته باشی و کار با پول پیش رود فساد رخ خواهد داد.

قطعا این رخداد در بسیاری از شهرهای کشور به وقوع پیوسته و چون برخی از خبرنگاران رانت خوار یا فاسد و یا ترسو هستند نیازی به انتشار آن نمی بینند و صدای آنها به گوش جامعه و مسئولان نمی‌رسد. شاید یک آرایشگاه در یک شهرکوچک اهمیتی نداشته باشد اما این مشت نمونه خروار است. واقعا تا کی باید مسئولان عامدانه خود را به خواب بزنند و در برابر افغان های اشغالگر سکوت کنند؟ آنها با هدف و برنامه وارد ایران شدند و چون ایران کشور خرید و فروش است به آسانی می توانند تجارت و زندگی کنند.

اینجاست که فساد کشوری را نابود می‌کند. نسرین حسنی رئیس اتحادیه آرایشگران زنانه شهرستان ری می گوید: من متهم به سرمایه گذاری برای افغان ها شدم. این هم یک شیطنت است تا جلوی کارما را بگیرند.