به گزارش پایگاه خبری جامعه خبر، سید هادی کسایی زاده خبرنگار ضدفساد نوشت: امیر زمانی سرپرست سابق واحد بازرسی اتاق انصاف شهرستان ری روایت قابل تاملی از ماجرای مضنون بودن به دریافت رشوه و ریختن آبروی او در شهر و اصناف را بیان می کند.

او می گوید: ۳۰ شهریور ماه ۱۳۹۹ برای پیگیری درمان همسرم مجبور شدم از اتاق اصناف مرخصی بگیرم. به دلیل آنکه خودروام کمی کثیف شده بود تصمیم گرفتم به کارواش واقع در خیابان فدائیان اسلام بروم. هنگام ورود به کارواش متوجه شدم یک خودرو حاوی آرد سهمیه ای در یک گاراژ سنگبری توقف کرده است. به سرعت با یکی از بازرسان اتاق اصناف (علی اندستا) تماس گرفتم و او خودش را به محل سنگبری رساند.

وی افزود: پس از هماهنگی های لازم به داخل سنگبری وارد شدیم و صاحب بار با برادر رئیس اتحادیه مربوطه تماس گرفت. آنها گفتند ما بار آرد را در سنگبری دپو می کنیم که برای ما قابل قبول نبود. برای همین تصمیم گرفتیم صورتجلسه کنیم اما متاسفانه صاحب بار آن را امضاء نکرد و به اصرار نماینده اتحادیه نانوایان صورتجلسه را پاره کردیم.

پس از چند روز لطف الله ستاره رئیس اتاق اصناف به من گفت: چرا بدون اجازه وارد سنگبری شدید و بازرسی کردید؟ گفتیم هماهنگ شده بود و با یک بازرس دیگر وارد شدیم و من هم رئیس گروه بازرسان اتاق هستم و برای هر بازرسی نیاز به اجازه از رئیس اتاق نیست. رئیس اتاق اصناف شهرستان ری گفت: تو درخواست پول و یک خودرو پراید کرده بودی اما در آخر با ۱۲ میلیون تومان رشوه راضی شدی!

من خیلی تعجب کردم چون چنین چیزی نبود. بعد لطف الله ستاره هماهنگ کرد و من برای توضیحات به پلیس امنیت اقتصادی شهرستان ری رفتم اما هنگام خروج ناگهان مرا با دستبند به دادگاه بردند. بازرپرس شعبه ۸ قرار ۶۰ میلیون تومانی صادر کرد و پرونده به دادگاه رفت.

زمانی گفت: در تاریخ ۱۹ تیرماه ۱۴۰۰ دادگاه رسیدگی به این پرونده برگزار شد. جالب آنکه آقای ستاره هم وارد دادگاه شده بود در حالی که ارتباطی با او نداشت. در نهایت حکم نبرئه برای من صادر شد. اما سوال این است که چرا با آبروی من بازی کردند؟ چرا در کانال اتاق اصناف وقتی جرمی ثابت نشده آبروی ما را ریختند؟

آیا این اقدامات شرعی و قانونی است؟ حالا که اثبات شد من بی گناهم و رشوه ای دربافت نکردم. پس این همه احترام کسبه و اصناف و لوح های تقدیر برای چیست؟