پایگاه خبری جامعه خبر| سید هادی کسایی زاده/ روزنامه نگار آزاد| کافی است از دور به ایران نگاه کنیم. کمی دور … یعنی از ایران خارج شوید و چندماهی هیچ خبری از ایران نگیرید. حالا بر اساس دسترسی ها سایت ها، خبرگزاری ها، روزنامه ها و تلویزیون ایران را مشاهده کنید.
چه می بینید؟ چه تصور می کنید؟

▫️کوچکترین تحرک اجتماعی وارد تبلیغات و جو سازی سیاسی میشود.

اعتراضات کارگران هپکو
سقوط پلاسکو
زلزله ورزقان
سیل سیستان
سرقت مجسمه ها
سقوط هواپیمای اوکراینی
اعتراضات دی ماه ۹۶ و ۹۸
دادگاه مهدی هاشمی
دادگاه بابک زنجانی
دادگاه شبنم نعمت زاده
برف
باران
گلشیفته فراهانی
کشتن سگ ها
کیمیا علیزاده
طوفان تهران
رد صلاحیت نمایندگان
تشییع پیکر سپهبد شهید سلیمانی
مرگ و تشییع پیکر آیت الله هاشمی رفسنجانی
بدحجابی
گرانی خودرو
شیرپاستوریزه
لایحه بودجه

و غیره…

کلید واژه ها و اسامی و عنوان ها آشنا هستند. چرا؟ چون خوب به ذهن ها کد می دهند. چون مردم به خوبی تبلیغات و جو سیاسی آن را درک کردند. و گاهی این کلید واژه ها خط قرمز حکومت و نظام میشوند.
در کلیدواژه ها و وقایعی که ذکر شد مسئولان، چهره ها، سلبریتی ها و از همه مهمتر رسانه ها و متاسفانه در برخی موارد حکومت و دولت رسما وارد پروپاگاندا شدند.

آری ایران امروز با استفاده نا درست از فرهنگ فضای مجازی و رسانه های دیجیتال به صورت پروپاگاندایی اداره میشود.

پروپاگاندا گونه‌ای ارتباط است که در آن، اطلاعات هماهنگ و جهت‌دار برای بسیج افکار عمومی از طریق تبلیغات سیاسی پخش و فرستاده می‌شود. و این رسالت را تا انتها رسانه ملی به ویژه اخبار زرد ۲۰:۳۰، باشگاه خبرنگاران جوان، کانال های تلگرامی، برخی خبرگزاری های دولتی و حکومتی و روزنامه ها و برخی برنامه ها و شبکه ها پیش می برند.

حالا اگر برنامه ای خلاف این شیوه حرکت کند حذف میشود. چه خبرنگار تحقیق محور و کنشگر باشد و چه برنامه ای مانند ثریا …

پروپاگاندا برخلاف تهیه اطلاعات غیر جانبدارانه، در اصلی‌ترین معنای خود، دادن اطلاعات با هدف نفوذ بر مخاطب است. که، اغلب اوقات، واقعیت‌ها به‌طور گزینشی بیان و بازنمایی می‌شوند (درحالی که نادرستی آن برگوینده روشن و آشکار است) تا از سوی مخاطب، واکنش و رفتاری احساسی و نه آگاهانه و خردمندانه سر بزند. نتیجه این امر، تغییر گرایش دلخواه به سوی هدفی است که برای مخاطب هدف‌گیری شده و به منظور پیشبرد یک برنامه سیاسی، درنظرگرفته شده‌است. افزون براین، پروپاگاندا می‌تواند در شکل یک نبرد و جنگ‌افروزی سیاسی هم تلقی شود.

وقتی در اخبار افرادی بعنوان مجری و خبرنگار (یوسف سلامی- آمنه سادات ذبیح پور و حسینی بای و… که نمی توان نام آنها را خبرنگار گذاشت) می بینم تاسف می خورم که چرا مدیریت کشور به این سو رفته و چه فرد یا گروه و جریانی مردم و جامعه را اینگونه می خواهند اداره کنند.

تبلیغات سیاسی یا پروپاگاندا شکلی از ارتباط است که باترغیب یا اقناع متفاوت است، زیرا هدفش این است تا به پاسخی دست یابد که قصد مبلغ را تداوم بخشد. اقناع یا ترغیب، به مثابه یک فعال‌کننده دوسویه عمل می‌کند و هدفش آن است که به نیازهای ترغیب‌کننده و ترغیب شونده پاسخ دهد. یک مدل تبلیغ (پروپاگاندا) نشانگر آن است که چگونه می‌توان عناصر اطلاع‌رسانی و ارتباط اقناعی را در تبلیغات با یکدیگر تلفیق کرد. تبلیغات سیاسی ممکن است افکار عمومی و رفتار افراد را تحت تأثیر قرار دهد و آن‌ها را دگرگون سازد.

حالا با این اطلاعات و نگاه اخبار ایران مان را رصد کنید و متوجه میشوید چطور محصور این چالش شده اید.

قطعا با شکست و حذف پروپاگاندا حباب ها شکسته شده و مردم چهره واقعی از جامعه را خواهند دید که آن وقت بسیار دیر است.

بعنوان روزنامه نگار از شکستن این حباب بیم دارم چون همه چیز را از بین خواهد برد. این وظیفه پدافند غیرعامل و وزارت کشور است تا مردم و رسانه ها و مدیران را از حباب خارج کرده و شفافیت مدیریت کشور و جامعه را بدون شیوه پاراپاگاندا بازگرداند.