پایگاه خبری جامعه/ سید هادی کسایی زاده/ سیگارش را تا انتها کشید و گفت: داخل کارگاه صحبت کنیم بهتر است. همراهش رفتیم، درب کارگاه کمی سخت باز می شد و با اشاره ما را را دعوت کرد. زیاد اهل صحبت کردن نبود برای همین گفتگوی ما کوتاه شد شاید سردی زندان مانع بود و شاید هم دلتنگی که برای خانواده اش داشت.

36 سال دارد، مسلمان و اهل کشور کنیا که به دلیل حمل 1.5 کیلو هیروئین سال86 در اهواز دستگیر و با حکم دادگاه به حبس ابد محکوم شد و امروز به گفته خودش 9 سال و 6 ماه در «اوین» زندگی می کند.

با اینکه بارها درخواست عفو کرده اما هنوز در نوبت قرار دارد. جوان سیاهپوست کنیایی که روزی در خیابان های پایتخت کشورش لباس فروشی می کرد فقط برای طمع و وسوسه سر و کارش به قاچاق مواد مخدر رسید و پروازش به تهران ناتمام ماند و در فرودگاه اهواز بازداشت شد.

می گوید: همه کنیایی ها رفتند و فقط من ماندم. فارسی را خوب یاد گرفتم حتی شاید از برخی شماها بهتر …!

استیون این روزها استادکار منبت کاری شده و عصایی که خراطی و هنرنمایی کرده بود را به ما نشان داد و گفت: این کار خودم است و خیلی دوست دارم. اگر روزی آزاد شدم در کنیا همین شغل را ادامه می دهم و موفق خواهم شد.

به دلیل دوری راه خانواده او توان ملاقات ندارند اما زندان این امکانات را فراهم کرده تا هر وقت خواست با خانواده اش تلفنی صحبت کند. می گوید: باورم نمی شود رسیدگی در اوین به این خوبی باشد. غذای گرم، اتاق های گرم، تلویزیون، یخچال، روزنامه، آشپزخانه و حتی عبادت هم تسهیلات دارد. واقعا زندان های ایران نمونه هستند.

این زندانی خارجی تنها زندانی اوین و زندانهای کشور نیست بلکه هزاران زندانی خارجی (بیشتر اتباع افغان به دلیل مهاجرت غیرقانونی یا مواد مخدر) دیگر هم هستند که بیشتر به جرم مواد مخدر و ورود غیرقانونی به ایران محبوس هستند.

اخبار روز را با ما دنبال کنید./