پایگاه خبری جامعه خبر| سید هادی کسایی زاده: هفت سال پیش زمانی که از خانواده طرد شدم در محله قشلاق امیرآباد ساکن بودم. همان زمان ها بود که چند نفر مرا به تهدید چاقو خفتگیری کردند و لباس های من را درآوردند و از من فیلم گرفتند تا با سوء استفاده از آن فیلم ها مرا مجبور به پذیرش خواسته های خود کنند. من ترنسی بودم که ۲۰ سالگی متوجه این اختلال جنسی شدم و به همین دلیل هفت سال پیش بی هیچ حمایتی از سوی خانواده طرد شدم.

در این مدت آسیب بسیاری تحمل کرده و زجرکشیدم؛ همیشه آرزوی یک خنده از ته دل را داشتم. اما با آبرو زندگی کردم و از انجام کارهای سطح پایین مانند نظافت منازل تا کارگری سخت، شانه خالی نکردم. در کنار تمام این گرفتاری ها چندین سال در دادگاه ها، پزشکی قانونی و کمیسیون‌های مختلف ذی صلاح به دنبال مجوز تغییر جنسیت بودم. پس از اخذ مجوزهای لازم برای تغییر جنسیت به علت مشکلات مالی نتوانستم عمل کنم تا اینکه پس از دو سال با تقبل نیمی از هزینه عمل از سوی یک خیر و برداشت مبلغ رهن خانه به عنوان الباقی هزینه ها موفق به انجام عمل جراحی شدم.

*خانواده ام مرا مجبور به ازدواج با یک دختر کرد
خانواده‌ام می دانستند که من قادر به ازدواج نیستم اما از سر ناآگاهی مرا مورد تحقیر و فحاشی قرار می‌دادند. در نهایت برای من همسری تعیین کردند و من با آن خانم ازدواج کردم. وقتی او از مشکل من با خبر شد درخواست طلاق داد و مشکلاتم بیشتر شد تا اینکه از یک خبرنگار به نام «کسایی زاده» درخواست کمک کردم و او را در جریان مشکلات زندگی ام قرار دادم و این خبرنگار هم کمک زیادی کرد حتیطی نامه ای به آقای «کارگر»، رئیس ثبت احوال کشور، برایم شناسنامه با نام دخترانه صادر کرد که واقعا از آقای کارگر ممنونم که دلم را شاد کرد.

زمانی که نام «میثم» از شناسنامه حذف و «نازنین زهرا» جایگزین شد روز خیلی شاد و خوبی برایم بود. افرادی مثل من هستند که حاضرند به خاطر هویت اصلی، و جسم و روح حقیقی خود تن به هر کار سختی بدهند اما هرگز زیر بار تن فروشی و امور ناپاک دیگر نمی روند.

*با ۱۰۰ میلیون تومان می توانید تغییر جنسیت دهید
به دوستان هم نوع خود توصیه می کنم برای انجام عملی که در پیش دارند حتما پس انداز در حد ۹۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان تامین کنند تا وقتی مجوز گرفتند به خاطر بی پولی سرگردان نشوند. پس از عمل ۶ روز بستری و یک هفته هم دوران نقاهت در انتظار آن ها است. پنج ماه از عمل من می گذرد. دو ماه اول برای اینکه مردم از روی ناآگهی شایعه سازی نکنند به دروغ به صاحبخانه گفته بودم که آپاندیس را عمل کردم.

بعد از اینکه به دلیل بی پولی جوابم کرد در منازل دوستانم به سر می بردم. در تمام این سالها هیچ حامی و انجمن، سازمان و یا بخش دولتی وجود نداشت و ندارد که به امثال من کمک کنند یا حتی صدای ما را به گوش مسئولین و مردم برسانند و ما مجبور هستیم به تنهایی برای نجات خود اقدام کنیم.

ما هم انسان هستیم و نیاز به زندگی و فعالیت های اجتماعی داریم. من حتی بعنوان یک شهروند ایرانی در تمامی مناسبت های ملی و مذهبی حضور داشتم. حتی در انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر به احترام کشور و پرچم شرکت کردم و به آقای رئیسی هم رای دادم. اما متاسفانه به دلیل عدم فرهنگ سازی تفکر بدی نسبت به جمعیت ترنس در کشور گسترده شده است اما اصلا حقیقت ندارد.

امثال ما مثل یک شهروند عادی و با اخلاق زندگی می کنیم، مسلمانیم، نماز می خوانیم و احساسات پاکی داریم. به خاطر همین مشکل فیزیکی و اهانت همسالان و افسردگی ناشی از آن نتوانستم تحصیلم را کامل کنم و زیر دیپلم باقی ماندم. این هم یکی دیگر از مشکلات ما است که در مدارس، هنرستان و دانشگاه مورد پذیرش قرار نمی گیریم و هم مورد بی مهری خانواده و سپس ترد جامعه قرار می گیریم. این وضع برای ما ممکن است به خودکشی، فرار یا مهاجرت از کشور ختم شود. من سعی می کنم به عنوان یک شهروند ایرانی تا می توانم حقم را از کشورم بگیرم. اما به محض برملا شدن مشکل، مورد تعرض و اهانت قرار می گیریم.

*بیش از ۲ هزار بار درخواست تن فروشی داشتم
شاید بیش از دوهزار بار در تهران و حتی شهر خودم درخواست تن فروشی از من شد. حتی یک پیشنهاد اعطای خانه داشتم که نپذیرفتم. زیرا من تن فروش نیستم و اگر این چنین فردی بودم تا حالا چندتا خانه و دارایی کسب کرده بودم. حتی می‌شناسم برخی از مردان «شی میل» که به خاطر تن فروشی وضع مالیشان از سرمایه دارها هم بهتر است. آماردقیق را حتی شخص رئیس جمهور و مرکز آمار هم ندارند. اصلا در سرشماری ما نیستیم، اما جمعیت ترنس های واقعی شاید حدود چهارهزار نفر باشد. البته بسیاری از ترنس نماهایی هم هستند که از راه های ناپاک و تن فروشی وضعیت مالی خوبی به هم زده اند یا حتی اقدام به کلاهبرداری کرده اند. مثلا در زندان اوین یک بند برای این افراد ایجاد شده است.

*. یکی از همین مسئولین استان تهران در ازاء کمک به من درخواست بی شرمانه داد
من برای امرار معاش و کسب درآمد بارها به فرمانداری و استانداری و شورای شهر و بهزیستی مراجعه و درخواست کمک کردم. یکی از همین مسئولین شهرستان (از شهرستان های استان تهران) در ازاء کمک به من درخواست بی شرمانه داد که حسابی ناراحت شدم. اما برخی هم مثل فرماندار جدید ورامین به من کمک کرد تا وامی برای ودیعه مسکن دریافت کنم. از مسئولین و رئیس جمهور عاجزانه درخواست دارم ما ترنس ها را درک و حمایت کنند. آقای رئیسی من که الان بعداز عمل جراحی یک خانم هستم سه ماه است که آواره ام و سرپناهی ندارم. هنوز بخیه ها التیام نیافته و قادر نیستم درست راه بروم. فکر کنید خانم هایی که در خیابان بی سرپناه هستند، چقدر احتمال دارد که گرفتار دزد، اراذل و خفت گیرها شوند؟ شماره کارت نازنین زهرا نظرپور ۶۰۳۷۹۹۸۱۷۴۱۸۳۴۴۱