پایگاه خبری جامعه خبر| یادداشت میهمان| امید مرادی (روزنامه‌نگار و حقوق‌دان)| صرف‌نظر از این‌که طی دو روز اخیر و با ارتقای اخبار مربوط به حاشیه اتفاق افتاده در جشن اسکار به صدر خبرها، عملا رسانه‌های جهان دو روزی است که جنایات روس‌ها در اوکراین را چندان مورد توجه قرار نداده‌اند، و با تاکید بر این‌که جهان و ایضا خودمان آن‌قدر گرفتاری و مشکل داریم که باید به اخبار آن‌ها بپردازیم، اما بد نیست اشاره‌ای گذرا به سیلی فلان بازیگر هالیوود به فلان مجری اسکار از منظریکمی متفاوت بپردازم.

فیفا و فدراسیون‌های ورزشی بین‌المللی، با همه ضعف‌هایی که دارند، اما اغلب اقتدار محکم و به‌جایی نیز دارند.

یعنی وقتی می‌خواهند ورزش‌کار، مربی، تیم ورزشی یا حتی کشوری را تنبیه و ‌محروم کنند، با بزرگ‌ترین ورزش‌کاران، مربیان و تیم‌ها هم تعارف ندارند و حکم محکومیت و محرومیت صادر می‌کنند و احکامشان از احکام شورای امنیت سازمان ملل و ناتو و دیوان بین‌المللی کیفری هم قوی‌تر و لازم‌الاجراتر است.

مثلا برای فیفا فرفی بین مسی، رونالدو، سر الکس فرگوسن، کریم باقری، زین‌الدین زیدان و دیگران وجود ندارد…

برعکسِ نهاد بی‌خاصیت و لوسی مانند آکادمی اسکار که به جای محکوم کردن فوری خشونت وحشیانه و بی‌ادبانه ویل اسمیت روی استیج، تنها بیانیه داده که این کار برنامه‌ریزی شده نبود!! و در صدد ماست‌مالیزاسیون موضوع برآمد.

تازه اجازه داد این موجود وحشی بالای سن بیاید، جایزه‌اش را بگیرد و تشویق هم شود.

شوخی کلامی مجری برنامه – کریس راک – هر چقدر هم زشت و نابه‌جا بود – که بود – اما کسی اجازه سیلی زدن در ملأ عام به او را ندارد.

ای کاش آکادمی بین‌المللی اسکار، هر دو نفر را محکوم و‌ محروم می‌کرد و جایزه ویل اسمیت را هم پس می‌گرفت یا بگیرد.
درست مانند فدراسیون‌های ورزشی که مدال ورزش‌کاران دوپینگی را مقتدرانه از آن‌ها پس می‌گیرند…

امیدوارم دادستان‌های ایالت کالیفرنیا علیه ویل اسمیت اعلام جرم کنند و او را تحت تعقیب قضایی قرار دهند. قطعا خشونت فیزیکی او که می‌تواند در سال‌های بعد هم باب و تکرار شود قابل مقایسه با شوخی و توهین کلامی مجری مراسم نیست و نیاز به شدت عمل بیشتری در برخورد قضایی دارد.

و النهایه این‌که هیهات! هیهات که این جمعه شاهد خطبه‌های برخی ائمه جمعه و جماعات نباشیم که که از ویل اسمیت هم اسطوره‌ای مانند شهید! جورج فلوید بسازند و مدعی شوند که حرکت انقلابی و غیرت‌مندانه او، حاصل نشر انقلاب ما به جهان بود…