به گزارش پایگاه خبری جامعه خبر علی مظفری رئیس کانون سردفتران ازدواج و طلاق در یادداشتی نوشت:

بسم الله الرحمن الرحیم
طی دو دهه اخیر شاهد بودیم شخصیت اجتماعی ، اخلاقی و حقوقی خانواده به سمت اضمحلال در حرکت بوده است و تاسف بارتر اینکه با وجود اطلاع همگان از وجود این معضل بدلایل متعددی از جمله وجود مشکلات اقتصادی و سیاسی ناشی از اقدامات نادرست و هجمه هایی که علیه ملت شریف ایران چه از جانب مسئولین ناآگاه چه از جانب دشمنان آگاه وارد می شود هیچ یک از مردم و مسئولین حاضر به پذیرش مسئولیت آن نبوده و در حقیقت مشکل طلاق تحت الشعاع مشکلات اقتصادی و سیاسی قرار گرفت.

وضعیت این آسیب اجتماعی ویرانگر روز به روز درحال بدتر شدن بود تا جائیکه سال ۱۳۹۶در کشور معضل” طلاق ” با کنار زدن رقبائی چون اعتیاد ، بیکاری و … در صدر مشکلات و آسیب های اجتماعی کشور و حتی به زعم نویسنده در صدر تمام مشکلات کشور عزیزمان ایران قرارگرفت .!!!! کشوری که وارث یکی از کهن ترین تمدن هی دنیا است و اکثر مردمانش دارای بهترین و کامل ترین دین خدا هستند !! و صرف نظر از تبعات منفی و ویرانگر مهمترین بهانه برای دختران و پسران مجرد شد تا به هیچ عنوان حاضر به ازدواج نشوند.

اگر تذکر جدی توام با عتاب و خطاب مقام معظم رهبری که در دیدار با مسئولین عالی رتبه قوه قضائیه در تیرماه ۱۳۹۵ ایراد شد نبود و متعاقب آن اقدامات جدی که در اجرای منویات معظم له با محوریت شورای عالی انقلاب فرهنگی جهت کاهش طلاق از طرف معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه و سایر نهادهای مرتبط منجمله کانون سردفتران ازدواج و طلاق انجام نمی گرفت یقیناً امیدی به ترمیم آن از جانب هیچ دولتی حتی اگر تمام دولتهای گذشته یکدست و متحد می شدند لااقل تا ۱۰ سال آینده وجود نداشت چه برسد به اینکه علاوه بر کنترل فزاینده ، ” طلاق “روند نزولی نیز داشته باشد !!!! .

هدف از تحریر این نوشتار بیان اقدامات انجام شده یا معرفی مقصران و عوامل آن یا تذکر به مسئولین دولتی در خصوص این معضل نیست چراکه تذکرات و پیشنهادات لازم خطاب به مسئولین محترم دولتی به روش صحیح اداری انجام شده است بعنوان نمونه پیشنهاد تشکیل وزارت خانواده خطاب به ریاست محترم جمهور با این توجیه که یکی از نواقص سیستم حکومتی ما عدم متولی خاص برای خانواده است بود به نحوی که بالغ بر ۳۰ نهاد یا اداره و .. در حوزه خانواده هر یک با روش منحصر به فرد خود اعمال سیاست می کند و یا در جلساتی که هم اکنون در شورای عالی انقلاب فرهنگی در حال تشکیل است در مقام کارشناسی بیان می کنم بلکه هدف اصلی ، آگاه نمودن آحاد مردم عزیز از مسئولیتی است که در قبال این موضوع ( طلاق ) علاوه بر مسئولین دولتی متوجه ایشان است می باشد .

بیان تمام نکات و نتایج حاصل از تحقیقات ۱۵ ساله در یک نوشتار امکان پذیر نیست به همین خاطر مواردی انتخاب شده که در بین ۹۵ درصد افرادی که مورد تحقیق قرار گرفتند مشترک بوده است ، تحقیقاتی که در مواجهه حضوری _نه نوشتاری یا مجازی و … _ با بیش از ۷۰۰۰ زوج یعنی ۱۴۰۰۰ نفر زن و مرد انجام شده و علت عمده تبیین آن نیز احساس مسئولیت و دینی است که بعنوان یک ایرانی مسلمان در این حوزه داشته و امید آن دارد که همه ی ما ( اعم از مردم و مسئولین ) برای یک بارهم که شده بخاطر ارزش و اهمیت بالای خانواده ، مسئولیت خود را بدون هیچ گونه توجیهی یا استفاده ابزاری و .. بپذیریم تا بتوانیم به فضل خدا کانون خانواده ایرانی مسلمان را دوباره گرم و بانشاط کنیم ( ان شاالله ) .
مردم شریف و نجیب سرزمین پهناورم ایران با هرنوع اعتقاد و دین و مذهب و …

رهائی از این معضل بزرگ تنها با اقدامات دولتی محقق نخواهد شد و اگر به اقدامات دولتی اکتفا کنیم و مسئولیت خود را نادیده بگیریم تمام اقداماتی که اخیراًصورت گرفته و موجب کنترل آن شده است نهایتاً همانند مسکنی عمل خواهد کرد و به هیچ وجه موجب رهائی جوانان عزیز از این آسیب نخواهد شد ، اگر معتقد باشیم تمام عوامل ازدیاد طلاق ناشی از سیاست ها و مشکلات حکومتی بوده و در نتیجه مسئول اصلی مرتفع نمودن آن نیز با مجموعه حاکمیت می باشد بزرگترین اشتباه ممکن را مرتکب شده ایم !!!!!

کم شدن طلاق و زدودن جامعه از آثار منفی آن ارتباط مستقیم و موثری با پذیرش مسئولیت از جانب آحاد مردم با هرنوع مرام و مسلک و دین و آئینی داشته و تا زمانیکه همه مردم مسئولیت خود را در قبال این معضل ویرانگر اجتماعی که بدون تردید مادر تمام آسیب های اجتماعی می باشد نپذیرند و اقدامی نکنند امیدی به رهائی از آن نیست .

مسئولیت بنیادین حفظ و حراست از خانواده و تعلیم و تربیت اعضای آن ابتدا با مسئولین اصلی خانواده یعنی زن و شوهر سپس و در نگاه کلان با دولت و مجلس و .. می باشد چراکه مبرهن است وقتی وظایف اولیه اعضای خانواده در قبال یکدیگر به فراموشی سپرده شود نباید از سرنوشت این خانواده حتی در بهترین جوامع بشری انتظاری غیر از طلاق داشت .

مردان غیور ایران زمین؛

فراموش نکنیم روزگاری را که در ایران با شنیدن واژه ” مرد ” ذهن هر انسانی به روحیه پهلوانی و آزادمردی توام با شجاعت و جسارت منحصر به فردی که مختص مردان ایران زمین است متبادر می شد !!! و همین ابهت و صلابت بود که اعضای خانواده را موظف به پایبندی به اصول و مقرراتی می کرد که در حالت عادی هیچ جوانی حاضر به پذیرش آن نیست ، امروزه نه تنها چنین صلابت و جسارتی نمی بینیم حتی بدتر از آن برخی مردان با کوچکترین مشکل و مانعی از زیر بار مسئولیت های زندگی اعم از مالی ، اجتماعی ، تربیتی و … شانه خالی می کنند!! تفاوت مرد و زن را در چه می دانید؟؟ این مرد است که در تلاطم مشکلات پخته و آبدیده می شود و اتفاقاً مرد باید در شرایط سختی جنم و عرضه ی خود را بروز دهد نه صرفاً در ……… !!!! خصلت مردانه است که ایجاب می کند با وجود تمام مشکلات کمرشکن اقتصادی مایحتاج خانواده را از راه حلال تامین نماید ، وقتی راس و هرم خانواده اهمیتی به این وظیفه خطیر نمی دهد آیا می توان انتظار داشت فرزندان معصوم خانواده که ارتزاق ایشان از راه درست و حلال نبوده مسئولیت پذیر شوند ؟؟؟ آیا در چنین فرضی می توان از زن خانواده انتظار همراهی کامل داشت ؟ بصورت کاملاً علمی ثابت شده اثر وضعی مال حرام از بین بردن یا تغییر خصائص مثبتی است که فی نفسه هر انسانی برای موفقیت به آن نیاز دارد .

علاوه بر آن امروزه چرا هیچ فرزندی از برخورد جدی و مردانه پدر نمی ترسد ؟؟ چرا عدم مسئولیت پذیری در زن و شوهران جوان مهمترین عامل طلاق شده و هر کدام با کوچکترین اتفاقی حاضر به نقض مهم ترین عهد و پیمان دوران زندگی خود شده و رضایت به طلاق می دهند ؟ اجازه دهید نکته ای را تقدیم شما کنم تا بیشتر متوجه واقعیت شویم شاید باورش برایتان سخت باشد ولی برابر تحقیقات عینی -نه تفسیر شخصی- عمده آسیب های اجتماعی خصوصاً طلاق در خانواده هائی اتفاق افتاده که مرد خانواده از صلابت و جسارتی که لازمه ی قوام زندگی هست برخوردار نبوده !!!! تعجب نکنید حتی بالاتر از آن درصد موفقیت فرزندان در تمام شئون اعم از تحصیل و اشتغال و… در خانواده هائی که اعضای آن از پدر خانواده حساب برده اند ۵ برابر فرزندانی بوده که هیچ ترس و واهمه ای از پدر نداشته اند ، برای قبول یا رد این موضوع فقط کافی است به اطرافیان و بستگان و دوستان خود ، خوب بنگرید !!!!!!!!!!

بانوان فهمیده ، مدیر و مدبر ایران زمین؛

برای رفع نگرانی کامل از اینکه مبادا طلاق دامنگیر شما یا فرزندانتان شود کافی است جایگاه واقعی خودتان که همانا جایگاه یک هنرمند تمام عیار است را بشناسید و به دخترانتان تعلیم دهید ، چطور ممکن است بازیگری که فقط دو ساعت در یک سریال تلویزیونی بازی می کند را هنرمند می نامیم ( که البته هنرمندند ) ولی یک زن که قرار است یک عمر نقش چند نفر را بصورت همزمان و مهم تر آنکه در تمام آنها نقش اول بصورت کاملاً طبیعی و واقعی بازی کند را هنرمند نمی دانیم !!! .

همراهی شانه به شانه با مرد که اگر طغیان کند ملتی از گزندش در امان نخواهد ماند هنری می خواهد ذاتی که خداوند فقط درون شما نهاده است آن را پیدا و اجرا کنید ، قبول کنیم یا نکنیم مطلق مردان چنان آفریده شده اند که ذاتاً نیاز دارند از جانب زن دلربائی و رقص و عشوه و … ببینند ، انصافاً چند درصد از شما در خانه و برای شوهرانتان که برای یکدیگر حلال و طیب و طاهر هستید چنین بوده اید ؟ یا با وجود سنگینی هزینه های کمرشکن امروزی فقط در مجالس عروسی و میهمانی و …… ؟؟

دائما به زمین و زمان خرده نگیرید چرا خداوند متعال ( خالق زن و مرد ) اجازه داده مردان بتوانند هم زمان چهار همسر داشته باشند و این موضوع را بهانه ای برای رفع مسئولیت خود ندانید ، به این موضوع اینگونه بنگرید که باید به اندازه چهار زن هنرمند از همسرتان حمایت کنید !!!! می توانید ؟؟ اگر توانستید مطمئن باشید نه تنها مردتان سراغ دیگری نخواهد رفت بلکه در این فرض دومی هم برایش حرام است چه رسد به چهارمی ، ولی اگر نتوانستید یا نخواستید و … مطمئن باشید دیر یا زود مردتان سراغ دیگری خواهد رفت هرچند در کنار شما باشد !!!!!! و اگر روزگاری به این نتیجه ای که الان خواندید ، رسیدید خود را مواخذه کنید نه شوهرتان را !!!!! ، هیچ تصور کرده اید چرا برخی مردان با علم به تمام خطرات موجود در این راه اعم از خانوادگی و اجتماعی شده تا اقتصادی که برایشان ایجاد خواهد شد حاضرند به سراغ فرد دیگری بروند ؟؟

تصور می کنید اطلاع از این همه مشکلات موجود ندارند؟؟ خیر عمدتا اینگونه افراد از نظر سن و سال و موقعیت و .. در شرایطی هستندکه با تعقل و تدبر تصمیم می گیرند نه همانند یک پسر ۱۸ سال ، اطلاع دارید ۹۵ درصد از ۶۵۰ هزار واقعه ازدواج موقت عادی ( صیغه ) که هر سال در ایران انجام می شود مربوط به مردان متاهل است ؟ ضمن اینکه باید توجه داشت آمار مربوط به زمانی است که در شرایط بد اقتصادی قرارداریم و مطمئناً اگر شرایط اقتصادی اجازه می داد تعداد ازدواج موقت عادی به مراتب بالاتر از این می بود غیر شرعی و دوستی و … بماند ، تصور می کنید همین تعداد از مردان چه انتظاری داشته اند که سراغ دیگری می روند ؟؟ آیا همه ی ایشان مریض و روانی یا هوسران هستند ؟؟؟ اکثر قریب به اتفاق مردانی که رسمی یا غیر رسمی مبادرت به ایجاد رابطه با فرد دیگری نمودند حتی مردانی که بعدها از این اقدامشان اظهار پشیمانی و ندامت کردند کاملاً صادقانه و نه برای توجیه اقدامشان متفقاً هم نظر بودند که همسرانمان وظایف اصلی خود در مقام یک “زن ” در زندگی مشترک _ نه در جامعه _ را فراموش کرده بودند و تعداد قابل توجهی از ایشان داری همسرانی موجه ، متشخص و تحصیلکرده بودند !!!.

طلاق اژدهائی چندسر نیست که لزوماً از بیرون خانواده وارد زندگی ما شود بلکه برعکس حاصل رفتارهای درونی خانواده است که همچون دمل چرکین از پوست خانواده بیرون زده و چهره کریه خود را نمایان می سازد و به تعبیری” طلاق ” حاصل نوع دیدگاه ، رفتارها و گفتارها ی ما در زندگی مشترک است ، اگر دیدگاه مشترک را ملاک عمل قرار دادید حتی در بدترین شرایط اقتصادی نگران طلاق یا تجدیدفراش شوهرانتان نباشید و اگر به هر دلیل دیدگاه فردی در زندگی شما ملاک عمل شد منتظر یکی از دو مورد فوق باشید هرچند از جمله افراد مرفه این جامعه هستید !!. این نکته هم تقدیم بانوان این مرزپرگهر باد .

پدران و مادران گرامی
فرزندان خود را به چه میزان برای زندگی مشترک آینده اعم از مسئولیت پذیری و .. تربیت کرده ایم ؟ اصلاً چنین تربیتی برایشان در نظر داریم ؟ چطور ممکن است فرزندانمان را به انواع و اقسام کلاسها که عمدتاً غیر ضروری و زائد است با هزینه گزاف می فرستیم ولی حاضر نیستیم دقیقه ای برای این امر مهم که آینده ایشان است وقت صرف کنیم ؟ واقعاً به خود بیندیشیم چرا نوعاً فرزندانمان را به گونه ای تربیت و هدایت می کنیم که انگار اصلاً قرار نیست روزگاری مبادرت به تشکیل خانواده دهند و در بهترین فرض این است که اظهار می کنیم ” ازدواج می کنه اخلاقش درست میشه ” ؟

چرا در مسیر و آینده ای که برای فرزندانمان تصور و هدایت کرده ایم زندگی مشترک جایگاهی به معنی واقعی ندارد ؟ برای قبولی فرزند خود در کنکور حاضر به انجام هزینه های گزاف هستیم و نوعاً بخاطر قبولی فرزند در کنکور حاضر به ایجاد محدودیت های سالیانه حتی برای دیگر اعضای خانواده هستیم ولی حاضر نیستیم برای قبولی فرزند در آزمون زندگی مشترک قدم از قدم برداریم ؟ دقت کرده اید چرا ۹۰ درصد طلاق ها در ۵ سال ابتدائی زندگی مشترک رخ داده است ؟

آیا غیر از این است که فرزندانمان برای چنین میدان بزرگی آماده و تربیت نشده اند ؟ فرزندان ما خصوصاً دختران ما یک عمر در خانه پدری فقط محبت دیده اند و نوعاً ممکن است تا لحظه ازدواج اصلاً تندخوئی ندیده باشند و در نتیجه طریقه صحیح برخورد با طرف مقابل ( دوست باشد یا دشمن ) و در زمانیکه نامبرده عصبانی هست را نمی دانند !!! این اصلاً به صلاح فرزندان نیست اگر نمی توانید در منزل آن مقدار از جسارت که لازمه ی تربیت است را داشته باشید حتماً برای تعلیم و تربیت آنها در این خصوص اقدام عاجل نموده و قبل از ازدواج از توانائی ایشان در مواجهه با فردی که قطعاً همانند خودش بی تجربه است اطمینان حاصل نمائید . کمی واقع بین باشیم تا بتوانیم مشکلات را بر طرف کنیم رفع مشکل لزوماً به معنی انجام کار فیزیکی و سرسخت نیست!!!

کدام یک از ما برخی از مسئولیت های مردانه زندگی را بعهده فرزند پسر و مسئولیت های زنانه زندگی را بعهده دخترگذاشتیم ؟ چند درصد از خانواده های ما پسران خود را صبح زود برای گرفتن چند قرص نان با تحکم و بدون تعارف از خواب بیدار می کنند ؟ چند درصد از خانواده های ما دختران خود را در مسئولیت های زندگی شریک نموده تا به تدریج با مسئولیت آینده خود نیز آشنا شوند ؟

واقعاً انتظار داریم فرزندان ما با این روش تربیتی صرف نظر از وجود تمام مشکلاتی که ناشی از شرایط سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و تغییر رفتارهای ناشی از فضاهای مجازی هست بتوانند از پس مسئولیت های سنگین زندگی مشترک برآیند ؟؟؟
حقیقتاً مسئولیت ما در قبال طلاق چیست ؟؟

بقول حضرت حافظ که اگر یاد گرفته بودیم بجای اینکه کتابش را بصورت نمادین در خانواده نگه داریم نکات و پندها و آموزه های اصیلش را به اعضای خانواده تعلیم می دادیم قطعاً به جواب سوال می رسیدیم.

میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز