گزارش جامعه خبر| سید هادی کسایی زاده| اردیبهشت ماه ۱۳۹۷ در میان ده‌ها امامزاده مدفون در «ری» امامزاده ای را یافتیم که در غربت مونس تنهایی اهالی محله کوچکی در حسن آباد فشافویه تهران (قلعه نو) بود. ورودی امامزاده، فلزی و بسیار کوچک است. وارد حیاط که شدیم دیواره‌های کاه‌گلی امامزاده و پنجره های زنگ زده نظرت را جلب می کند. نه صدای قرآنی و نه بوی عطر و گلاب… سیستم گرمایشی و سرمایشی هم نداشت!

با خودم فکر کردم پس میلیاردها تومان بودجه سازمان اوقاف کشور و این همه شوی تلویزیونی در هفته وقف کجا هزینه می شود. درگیر خودخوری بودم که صدای گاوها من را متعجب کرد. مگر می شود امامزاده ای در میان یک گاوداری باشد؟ چرا اینجا پوی تعفن و فضولات حیوانی می دهد؟ به وسیله یک نربان بالای سقف امامزاده رفتم، صحنه عجیبی بود. روی سنگ مزار امامزاده را که خواندم نوشته بود از نوادگان بانوی کربلا زینب کبری…!

با پرس و جوی فراوان و گفته های اهالی منطقه دریافتم که صاحب گاوداری اقدام به تخریب بخشی از امامزاده کرده است و با تصرف محوطه امامزاده آن را به مکانی برای انبار علوفه و فضولات گاوها کرده بود. حتی بخشی از قبور کنار امازماده هم از بین رفته و سیمانی شده بود. در همان روز سراسیمه خود را به اداره اوقاف شهرری رساندم تا موضوع را پیگیری کنم. خوشبختانه اداره اوقاف شهرری از این توصیفات اسفناک مطلع و علیه گاوداری پرونده قضایی تشکیل شده بود.

سعید اوتارخانی رئیس وقت اداره اوقاف شهرستان ری گفت: حکم و تخلفات گاوداری ازنظر شرعی و قانونی واضح و مشخص است اما مسئولین زیربط برای روشن شدن تکلیف تخلفات گاوداری هیچ اقدام مؤثری انجام نداده‌اند و نتیجه به‌کندی محض پیش می‌رود. مصطفی ترک همدانی وکیل دادگستری که در این پرونده وکالت گاوداری را برعهده گرفته بود زوایای پیدا و پنهانی از این بقعه متبرکه را اعلام کرد و گفت: سال ۱۳۸۶ بود که فردی برای تنظیم یک شکایت‌نامه از اداره اوقاف به دفترم مراجعه کرد. آن فرد که بعدا موکلم شد درباره ملکی صحبت کرد که در روستای قلعه نو بخش حسن‌آباد فشافویه در جنوب استان تهران قرار دارد. موضوع شکایت درباره ملک کشاورزی بود که اداره اوقاف مقبره‌ای را در آن ساخته بود.

آرامگاهی که اوقاف مدعی بود مربوط به یک امامزاده است. ترک همدانی افزود:‌ با موافقت موکلم شکایت نامه‌ای تنظیم و برای بررسی بیشتر به دادگستری ارجاع شد.‌‌ طی گذراندن مراحل قانونی پرونده، اداره اوقاف با همکاری عده‌ای که بومی منطقه هم نبودند به داخل ملک رفته و بنای بزرگی را هم در آنجا ساختند. ادعای اوقاف هم براساس گفته‌های زنی بود که ادعا داشت خواب دید‌ه امام‌زاده عبدالله(ع) در این محل دفن شده‌ است و از موکل‌ام خواسته ‌بودند آن ملک را در اختیار اوقاف قرار دهد.

وی عنوان کرد:‌ در مدت رسیدگی هرچند وقت یک بار به مناسبت‌های مختلف مذهبی، اداره اوقاف عده‌ای را برای برگزاری مراسم و صرف غذا به زیارت این امامزاده جعلی آورده و حتی زمان کوتاهی را هم در آنجا اسکان می‌داد. این وکیل دادگستری که سرانجام توانست حکم دادگاه را به نفع موکل خود بگیرد، اضافه کرد: بالاخره پس از ۱۱ سال تلاش و پیگیری دادگاه دستور خلع ید به طرفیت اداره اوقاف صادر شد و دادگاه دستور استعلام از اداره ثبت اسناد را داد که با پیگیری‌های کارشناسان ثبت و اسناد مشخص شد ملک تا ۵۰ الی ۶۰ سال پیش از این متعلق به صاحب ملک بوده است.

براساس ادعای اوقاف مبنی بر وجود یک گورستان در منطقه، یک‌سری حفاری توسط کارشناسان دادگستری و باستان شناسی با نظارت نیروی انتظامی صورت گرفت که بر پایه نظر همه کارشناسان مربوط وجود مقبره امامزاده عبدالله در این مکان را رد کرده و گفتند چنین قبری در این منطقه وجود ندارد.

برخی تخریب این امامزاده را به برخی روایت‌های دیگر نسبت داده و از پردازش آنها با یکدیگر قصد تخریب افکارعموم را دارند. نکته قابل تامل این است که آبان ماه ۱۳۹۴ پژوهشکده انساب سادات طی نامه ای به رئیس شعبه اول دادگاه عمومی فشافویه بازگشت به شماره ۹۳۰۴۱۸ مورخ ۹۴/۸/۲۰ اعلام کرده است: با بررسی های انجام شده این امامزاده به هیچ عنوان صحت ندارد و قطعا ساختگی و شجره نامه مورد نظر هم ساختگی و جعلی و تزویر است و تائید نمی نمائیم. حتی نامه ای به شماره ۱۰۲۹ مورخ ۹۴/۹/۱۷ هم از سوی کتابخانه آیت الله العظمی مرعشی نجفی در قم هم خطاب به دادگاه فشافویه اعلام شده است که شجره نامه امامزاده عبدالله در این بخش ساختگی و جعلی بوده و هیچگونه اعتباری ندارد.

وقتی شنیدم برخی مسئولان اوقاف شهرستان ری با فریاد یا حسین(ع) یا حسین(ع)گفتن و الله اکبر اقدام به سنگ اندازی علیه صاحب گاوداری کردند و دیوار را خراب کردند تا این امامزاده جعلی را احیا کنند یاد پرونده سلطان قبر در بقعه شیخ صدوق افتادم. در این پرونده (سلطان قبر) هم قطعا تمام ماجرا فقط به یک فرد به نام امیری مرتبط نمی شود و طبق گفته خود او که در رسانه ملی هم پخش شد با هماهنگی مسئولان اوقاف شهرستان ری بوده است. پرونده سلطان قبر من را بعنوان روزنامه نگار به یاد پرونده امامزاده جعلی و قلابی در جنوب تهران(حسن آباد فشافویه) انداخت و این پرونده را دوباره بررسی و بازنشر دادم. همیشه در رسانه آموختم که وقتی برخی نهادها با صدای بلند از فساد سخن می گوید خودش عاری از تخلف نیست و حتما رد پایی در پرونده ها دارد.