جامعه خبر| سید هادی کسایی زاده: باصفا، همیشه خندان، صادق و البته در بیشتر موارد محافظه کار از خصلت های ظاهری علی کلهر است که من شناختم. او متولد اردیبهشت ۱۳۵۳ در روستای «قلعه‌نوچمن» از توابع بخش کهریزک است. کشاورز و دامدار دیروز که امروز بر روی صندلی ریاست شورای بخش کهریزک تکیه زده است. می گوید: مهمترین چالش امروز تهیه مایحتاج اولیه اهالی روستا است. که می توان به تامین آب، انرژی، رعایت حریم ها وغیره …اشاره کرد، زیرا تعرض به محدوده روستاها و زمینهای روستائیان باعث احساس خطر در روستائیان و ناامیدی آنها خواهد شد. علی کلهر می گوید: بزرگترین آسیب به کشاورزی و دامداری و کشوراین است که ورودی دامداری ها (نهاده ها) را نباید آزاد گذاشت و توقع خروجی تعزیراتی داشت. برای همین دولت باید مابه التفاوت را به گونه ای جبران کند، زیرا تولید کنند نمی تواند هم دغدغه ضررو زیان مالی را داشته باشد و هم تولید کند و هم توجه به فناوری روزهم داشته باشد.

از او سوال کردیم آیا می توان با خرید تضمینی تولیدات دستی و محلی روستاییان را به ادامه و ماندن در روستا دلگرم کرد؟ در پاسخ گفت: به نظر من اگر سعی نکنیم بازار را تحت تاثیر قرار دهیم بهترین کار است. چون روند عرضه و تقاضا جهت درست را پیدا می‌کنند. ورود به این مقوله خود باعث نگرانی می شود. البته به شرطی که جلو واردات گرفته شود. اول باید تولیدات خود را محاسبه کنیم بعد کسری های موجود را با برنامه درست از جای دیگر تامین کنیم.

علی کلهر در پاسخ به اینکه چرا عملکرد شما در شورای بخش بیشتر به سمت امور عمرانی بوده تا حفظ ماهیت روستا؟ گفت: برای پاسخ به این انتقاد باید به سالها قبل بازگشت. اگرچه بعضی می گویند باید همزمان بحث عمرانی و فرهنگی روستایی را نوسازی کرد اما ما در گذشته هیچ امکاناتی برای حرکت هماهنگ در جهت این فرهنگسازی در اختیار نداشتیم و الان هم بپرسید مثل هشت سال قبل معتقد هستم که باید اول معابر و کوچه ها و کلاسهای درس، فاضلاب و دسترسی های محلی را درست کرد بعد به فعالیت فرهنگی و ارتقای سطح اطلاعات مردم اقدام کرد. از دید من در روستا باید ساختار دامداری و کشاورزی حفظ شود. اما این امر در روستاهای اطراف کلانشهری مانند تهران ممکن نیست. به دو دلیل: اول اینکه مردم با خدمات شهر کاملا آشنا هستند. دوم اینکه بسیاری از روستاهای ما تبدیل به خوابگاه شهر شده و از حالت روستایی خارج شده اند. ناگفته نماند که ارزش افزوده ای که اراضی روستایی از بابت همسایگی با شهرهای بزرگ بدست می آورند، روستاییان را از کار اصلی که همان تولید است وامی‌دارد.

با وجود این موارد مجبورهستیم که خدمات متفاوتی ارائه کنیم تا مانع از نقل مکان روستاییان شویم. در هر حال امروز توقع روستاییان از مدیریت شهری متفاوت شده است. روستاییانی که با یک کورس ماشین به شهر می رسند توقع دارند که دهیاری ها هم در سطح شهرداری عمل کنند. از نظر من می شود تمام این امکانات را برای روستا فراهم کرد درعین حال کارکرد روستا تغییر نکند.

رئیس شورای بخش کهریزک در پاسخ به اینکه در بین ۱۳روستایی که تحت نظارت شماست کدام روستا ماهیت خود را حفظ کرده است؟ پاسخ داد: روستاهایی با سکنه کمتر بیشتر کارکرد روستا را حفظ کرده اند. زیرا اغلب جزو نسلهای قدیمی هستند و فعالیت روستایی در آن مانند سابق ادامه دارد. معمولا جوانان به محلهایی سوق دارند که امکانات بیشتری داشته باشد.

*بیشتر بخوانید

سایر مصاحبه های سید هادی کسایی زاده را اینجا بخوانید

گفتگو با فرماندار ری: انقلاب بیمارستانی در شهرری| قلعه گبری موزه می شود

گفتگو با دادستان شهرستان ری: دادستان ری:«صمت» مقاومت کرد| ۴۳ متهم در پرونده فساد دهیاران

گفتگو با رئیس اتاق اصناف شهرستان ری:فعالیت۱۶۰۰۰صنف زیرزمینی در شهرستان «ری»

گفتگو با رئیس شورای بخش کهریزک: کلهر: پیشنهاد شهرداری کهریزک را می پذیرم!

گفتگو با شهردار سابق باقرشهر: شهردار سابق باقرشهر: باج به «دالتون» ها ندادم!

جعبه سیاه کهریزک| او پدر شهرداری و مترو کهریزک است!

گفتگو با معاون برکنار شده فرمانداری ری: مجیدی: هفت میلیارد وثیقه گذاشتم

گفتگو ببا بخشدار کهریزک: بابایی: بخشدار ضدفساد هستم|اتهام: رسانه ای بودن!

فروغی: شورای شهر کهریزک شورای شهرداری است

اما در عین حال روستاهایی مانند قمصر، گلحصار، قلعه نو با تراکم جمعیتی زیاد تقریبا تبدیل به شهر شدند اما فعالیت کشاورزی را تا حدودی حفظ کردند. این هم تاثیر سیاست های کلی است و ما فقط مشکلات مردم را رفع می کنیم. سند توسعه باید این رشد و توسعه روستا را با برنامه انجام دهد. ما در سند توسعه دو دغدغه داشتیم. اول اینکه مشکلات مردم را رفع کنیم. زیرا وقتی کشاورزی از بین برود مردم بیکار می شوند. در این سند، پایش می شد که مردم هر قسمت در چه کاری توانمندی و زمینه لازم را دارا هستند. دوم این بود که نوع مشاغل را در سطح بخش عادلانه تقسیم کنیم که باعث توسعه یک بخش و ویرانی بخش دیگر نشود.

تقسیم بندی مشاغل مورد نظر ما به این شکل بود که مثلا درروستای قمصرکه سبزی کاری همیشه کار مردم بوده است، صنایع تبدیلی سبزی مثل خشک کردن و … ایجاد شود. محصول رایج کهریزک همیشه گل کلم بوده و می توانستیم کارخانه ترشی جات احداث کنیم. این اقدامات می توانست حتی به شکل تعاونی بین خود مردم انجام شود و هر کس براساس سهم خود سود داشته باشد.

علی کلهر دیدگاه خود را در مورد بازداشت تعدادی از دهیاران در شهرستان ری بیان کرد و گفت: این گونه تخلفات می‌تواند در هر صنف وشغلی و هر سطحی اتفاق بیفتد. تاسیس دهیاری ها سابقه کمی، حدود ۱۵ سال دارد. قطعا هر دوره به سمت تخصصی شدن حرکت کرده ایم. انتخابها می تواند از بین دهیارهایی که هم سابقه و رزومه مدیریت دارند هم عملکرد قابل قبولی دارند باشد. شرح وظایف دهیاران همان وظایف شهرداران است وفقط از نظر جعیتی تفاوت دارند. دهیاران به شهردار در رصد روستاها کمک می کنند و اگر دهیاران نخبه و با تجربه و یا شهرداران حرفه ای افراد جوان و متخصص را آموزش دهند یا در دانشگاه ها تحت پرورش و آموزش قرار گیرند می توان به توسعه درست روستاها امیدوار بود.

یک موضوع دیگر این که افراد برگزیده از خود روستا به علت عقبه و اصالت کمتر دچار لغزش و تخلف می شوند. چون نگران خانواده و اعتبار خود هستند.
وی در پاسخ به اینکه در گزارش عملکرد شورای بخش کهریزک برخی از دهیاران فراتر از مسوولیت خود حرکت کردند و برخی اقدامات محدودی داشتند. نظر شما دراین مواردچیست؟ گفت: قطعا تجربه و معلومات ونگرش افراد در دهیاران متفاوت است. خلاقیت هر فرد در هر شغلی عامل موفقیت می شود. دهیاری که از وظایفش عقب است محکوم به کنار رفتن از آن است زیرا نگاه شوراها و انتخاب کنندگان به عملکرد آنها است. و افرادی که نوآوری و ابداع دارند و در شرح وظایفشان تلاش می کنند و مدیریت درست دارند ارتقا پیدا می کنند.

علی کلهر نمره عملکرد شورای بخش کهریزک را ۱۵ می دهد و می گوید: حتما بهتر می‌توانستم عمل کنم. در ایده و برنامه شاید نمره کامل می گرفتم اما در اجرا نتوانستم تمام آن ها را عملیاتی کنم زیرا عوامل بیرونی و موانعی همیشه وجود داشته است.
شورای بخش جایگاه و اعتبار خود را از اعضایش دارد. و اگر از این اعتبار کم شود حتما شکست خواهد خورد. البته تعامل بین بخشدار واعضای شورا سرعت عمل و خدمت رسانی را بالا می برد که به مدیریت هر دو سمت وابسته است.
از علی کلهر سوال کردیم: شما دو بخشدار و دو فرماندار را در دوره کاری خود دیده اید. بین این دو مقایسه ای ارائه کنید. جمالی‌پور و مجیدی(فرماندار و بخشدار سابق) و توکلی و بابای (فعلی) که در پاسخ گفت: هرکدام از آنها محاسنی داشتند. جمالی پور در چند مورد مانند تخصیص بودجه و گرفتن حق شهرستان ری از بخش آلایندگی خوب عمل کرد. همه بودجه را شهر تهران و بخش کوچکی را هم کهریزک دریافت می کرد. امروز حتی روستاها هم سهم می گیرند. در برخی موارد هم حسین توکلی خوب عمل کرد مانند بخش عمرانی و در بخش بهبود شرایط بیمارستانی، انتقال آب و زیرساخت ها که اطلاعات خوبی از آنها داشت. توکلی توانست اعتبارات ارزش افزوده خوبی با پیگیری فراوان هزینه کند.
کلهر در پاسخ به اینکه به نظر می رسد ارتباطات دوستانه با بابایی خیلی ملموس ازبخشداران قبل است گفت: به نظر من ارتباطات بهتر، خوش برخورد بودن و انرژی مثبت دادن به دیگران، فشار و سختی کار را کم می کند و تحمل را افزایش می دهد وگرنه رفتارمن با تمام افراد قبل وحال حاضر یکسان است و جایگاه ها هیچ تاثیری درآن ندارد.
علی کلهر در مورد اینکه آیا تا به حال پارتی بازی کرده اید؟ و یا رشوه ای دریافت کرده اید؟ گفت: پارتی بازی کرده ام. پیشنهاد رشوه هم داشتم. اما در مورد سوال گرایش سیاسی باید بگویم که نه اصولگرا هستم نه اصلاح طلب. ستاد انتخاباتی هیچ فردی هم فعالیت نکرده ام.

از او خواستیم در مورد این افراد ذیل اظهار نظر کوتاهی داشته باشد:
*استاد فرج(شهردار باقرشهر): باتجربه و مسلط
*امین بابایی(بخشدار کهریزک): پرانرژی پیگیر
*حسین توکلی(فرماندار ری): سلامت و اخلاق‌مدار و مدبر
*یحیی‌پور(شهردار سابق کهریزک): کارشهرداری را خوب بلد بود اما باید در راه مردم استفاده می کرد.
*حاتم زاده(دهیار درسن آباد): پیشرو و باسواد

یکی از سوالاتی که علی کلهر به آن پاسخ داد بسیار قابل تامل بود! او با اینکه تمامی دوستانش پیشنهاد دادند کاندیدای شورای شهر کهریزک شود نپذیرفت اما وقتی از او سوال کردم اگر به شما پیشنهاد شهرداری کهریزک شود می پذیرید گفت: اگر بشود بله قبول می کنم چون کاراجرایی را دوست دارم. شرایط لازم شهرداری را دارم و عقیده دارم برای موفقیت در هر کاری باید مدعی آن بود و تخصص آن را داشت.

از رئیس شورای بخش سوال کردم: آیا قبول دارید یکی از نقاط ضعف شورای بخش نداشتن روابط عمومی است؟ و این بی اطلاعی موجب دلسردی مردم می شود؟ گفت: بله این ضعف بزرگی است که تا حالا چندین بار گفته ام. و ضعف هم به خود رسانه ها باز می گردد.

به او گفتم به رسانه ها چه نمره ای می دهید؟ پاسخ داد: من چون تخصصی در رسانه ندارم نمی توانم نمره بدهم. اما نگاه من این است که تمام رسانه ها را باید حمایت کرد زیرا وظیفه نوشتن مطلب درباره شهرستان ری قبل از رسانه های خارج از محدوده ری، با آنهاست. عملکرد ری را باید رسانه های ری منتقل کنند.