به گزارش پایگاه خبری جامعه خبر، اشرف السادات کسایی زاده طراح لباس و نویسنده متد خیاطی در یادداشتی تخصصی لباس سنتی ایرانی در حوزه پوشاک را معرفی کرد.

لباس سنتی در ایران: آیینه‌ای از فرهنگ و تاریخ

لباس سنتی در ایران بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت فرهنگی این سرزمین کهن است. ایران با داشتن اقوام و فرهنگ‌های گوناگون، یکی از متنوع‌ترین کشورهای جهان از نظر پوشاک سنتی به شمار می‌رود. لباس سنتی هر منطقه نه تنها پاسخگوی شرایط اقلیمی آنجاست، بلکه بازتابی از باورها، آداب و رسوم، و حتی جایگاه اجتماعی افراد است.

ویژگی‌های لباس سنتی ایرانی

لباس‌های سنتی ایرانی معمولاً دارای رنگ‌های شاد، دوخت‌های دستی و تزییناتی همچون سکه، منجوق‌دوزی، گلدوزی و آینه‌کاری هستند. طراحی این لباس‌ها به گونه‌ای است که هم زیبایی و هم پوشیدگی را در بر می‌گیرد، که این خود نمایانگر پیوند میان هنر و مذهب در فرهنگ ایرانی است.

نمونه‌هایی از پوشاک سنتی مناطق مختلف

کردستان: لباس کردی با دامن‌های چین‌دار بلند، شلوارهای گشاد و جلیقه‌های تزئینی معروف است.

بلوچستان: لباس بلوچی با سوزن‌دوزی‌های پیچیده و رنگارنگ، یکی از ظریف‌ترین نمونه‌های هنر دستی ایران به شمار می‌رود.

گیلان و مازندران: لباس زنان شامل شلیته، نیم‌تنه و روسری‌های رنگارنگ است، که با شرایط مرطوب شمال ایران هماهنگ شده‌اند.

قشقایی‌ها و بختیاری‌ها: چادر شب، کلاه‌های خاص، و شال‌های پشمی بخشی از پوشاک عشایری است که علاوه بر زیبایی، کاربردی نیز هست.

نقش لباس سنتی در جامعه امروز

اگرچه امروزه پوشش مدرن جای لباس‌های سنتی را در زندگی روزمره گرفته، اما این پوشاک هنوز در جشن‌ها، مراسم سنتی، و صنایع دستی حضوری پررنگ دارد. همچنین، طراحان مد ایرانی در تلاش‌اند تا با الهام از این لباس‌ها، سبک‌هایی نو و تلفیقی خلق کنند که هم ریشه‌دار باشد و هم مناسب زندگی مدرن.

نتیجه‌گیری

لباس سنتی ایرانی تنها یک پوشش نیست، بلکه روایتی است از تاریخ، هنر و فرهنگ اقوام مختلف. حفظ و ترویج این پوشاک می‌تواند به تقویت هویت ملی و معرفی فرهنگ ایرانی به جهانیان کمک کند.