جامعه خبر/ سید هادی کسایی زاده/ از داخل روستا می توانیم گنبدطلایی سیدالکریم (ع) را مشاهده کنیم چون فقط ۷۰۰ متر با روستا فاصله دارد وشاید هم حضرت عبدالعظیم(ع) دارند روستا را مشاهده می کنند! نمی دانم؛ شاید ایشان با خدای خود می گویند: بارالهی … آنها این روستا را به نام من تصاحب کردند تا موقوفه ای برای حرم و بارگاه من شود و از تبع آن به مردم نیازمند و فقیر کمک کنند اما چرا امروز روستای بارگاه من به محلی برای خرید و فروش موادمخدر و استعمال انواع مواد همراه با آلودگی زیست محیطی تبدیل شده است؟ (خدا می داند)

اما آنچه که من بعنوان روزنامه نگار دیدم صحنه هایی دردناک و اسفبار از سوء مدیریت مسئولان و مدیران شهرستان ری به ویژه بخشداری مرکزی، شورای اسلامی شهرستان و محیط زیست بود. یکی از اعضای شورای روستا می گفت: ۸ سال است که هیچ اقدامی برای روستا انجام ندادند در حالی که این روستا سرانه و ارزش افزوده در ردیف بودجه روستاهای فاقد دهیاری دارد. در این روستا چیزی به نام نظافت، مدرسه، زمین بازی، سطل زباله، کوچه، فضای سبز، روشنایی و غیره … قابل مشاهده نیست در حالی که برعهده شهرداری منطقه ۲۰ است.

امنیت نداریم و خودمان مجبوریم دوربین مداربسته جلوی درب خانه هایمان نصب کنیم. استقرار یک کمپ ترک اعتیاد که خارج از ضوابط قانونی هم است به جای درمان موجب شده موج زیادی از معتادان به این منطقه هدایت شوند. اظهارات این عضو شورای روستا در حالی بود که شاهد چندین آغل گوسفند غیربهداشتی و غیرقانونی در سطح روستا بودیم. در انتهای یکی از کوچه های روستا صحنه‌ای را دیدم که بسیار تلخ بود. وقتی از جوی آب و فاضلاب و لجن که روستا را محاصره کرده عبور کردم، چند جوان دکه ای ایجاد کرده بودند که در آن ضایعات خرید و فروش می کردند. داستان از این قرار است که معتادان در ازای دریافت مواد مخدر ضایعات را جمع آوری کرده و به روستای قلعه علیمون آورده و تحویل این افراد می دهند و در ازای آن انواع مواد مخدر به معتادان داده شده و فضایی هم برای استعمال به آنها داده می شود.

سگ های ولگرد و بعضا هر که از دهانشان کف بیرون زده بود به من خیره شده بودند که منتظر اینکه با سوت صاحب دکه به من حمله کنند. مجبور شدم عنوان خبرنگار را پنهان کنم و با عنوان دیگری (بازرس) خودم را معرفی کردم و خواستم صاحب دکه هرچه زودتر بیاید. (البته این بهانه بود تا وقت داشته باشم از صحنه دور شوم.)

*فیلم وضعیت اسفبار در قلعه علیمون

اینجا ببینید

جالب اینکه خوداهالی روستا هم جرات نداشتند همراه من باشند و گفتند این خط قرمز روستا است و باید خودت به تنهایی با آنها روبرو شوی!البته توانستم از وضعیت موجود و معتادان فیلم تهیه کنم اما من نخستین خبرنگاری نبودم که این منطقه را کشف کرده و گزارش تهیه می کنم. در سال ۱۳۹۷ هم خبرنگاران همراه با حسن خلیل آبادی عضو شورای شهرتهران و رئیس شورای اسلامی شهرستان ری، جمالی پور فرماندار وقت ری، فکوریان بخشدار وقت مرکزی ری که پس از مدتی بازداشت شد و همچنین افشار شهردار منطقه ۲۰ هم از این روستا بازدید کردند و هر کدام افاضاتی فرمودند که هیچ کدام محقق نشد و همه در حد شعار بود.

متاسفانه خبرنگاران هم دیگر پیگیر نشدند و روستا را رها کردند. حالا سکان فرمانداری ری به دست حسین توکلی فرزند ری افتاده و بخشدار مرکزی هم تغییر کرده اما در سالهای اخیر باز هم بازدیدی از روستانشده و اقدامی صورت نگرفته است. اینجا چند سوال مطرح می شود: بودجه روستا دقیقا کجا هزینه شده و چرا برای روستا هزینه نشده است؟ چرا آستان سیدالکریم(ع) به جای حفظ و نگهداری موقوفات دو قلاده سگ را برای نگهبانی از موقوفات قرارداده؟ مگر سگ علم نگهداری و نگهبانی از روستا و زمین و موقوفه دارد؟ چرا بخشدار مرکزی ری به این مشکلات رسیدگی نکرده است؟ آیا آنها اطلاع ندارند ۵۰ خانوار در این روستا زندگی می کنند؟ چرا فرماندار جوان ری که خود اهل شهرستان ری است برخلاف شعارهایی که سرداده هیچ اقدامی برای این شهروندان و روستائیان انجام نداده است؟ چرا شهرداری منطقه ۲۰ که مدعی رعایت حقوق شهروندی و خدمات شهری است از این روستا غافل شده است؟ چرا نیروی انتظامی بعنوان حافظ امنیت و مبارزه با موادمخدر وارد این روستا نشده است؟ چرااداره محیط زیست شهرستان ری اقدامی نکرده است؟

بر اساس این گزارش علایین و علیمون دو برادر زرتشتی بودند که پنج دانگ از اراضی این محله متعلق به این دو برادر بود. این دو برادر پس از مسلمان شدن تمام این اراضی را در سال ۱۳۴۲ وقف آستان حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه‌السلام می‌کنند و به خاطر همان سندهای این املاک وقف آستانه می شود. حالا شیرینی مسلمان شدن این دو برادر به تلخی زندگی صدها مسلمان در این روستا شده است. چرا؟ چون آستان سیدالکریم(ع) حواسش به مردم و املاک و مستغلاتش نیست. ما انقلاب کردیم تا ارباب و رعیتی و املاک داری از بین برود در حالی که امروز می بینیم که این آفت گریبان خودمان را گرفته است. این گزارش همچنان تا بهبود وضعیت روستا ادامه خواهد داشت و آستان سیدالکریم(ع)، بخشداری مرکزی ری و فرماندار شهرستان ری حتما باید در این مهم ورود کنند.