به گزارش ماهنامه میدان آزادی، سید هادی کسایی زاده با بیش از ۲۰۰ پرونده قضایی و سابقه زندان، بازداشت و انفرادی صرفا به دلیل افشای فساد و تخلفات در دولت های نهم، دهم، یازدهم، دوازدهم و سیزدهم رکورد دار مبارزه با فساد در رسانه های ایران است.

او در این سالها پرونده ها و فسادهای متعددی مانند پدیده شاندیز، وزارت کار، بیمه ایران، بانک سرمایه، بانک مرکزی، بنیاد شهید، سازمان بازرسی، وزارت جهادکشاورزی، وزارت بهداشت، وزارت نفت، امام جمعه تهران و غیره را منتشر کرده و از سوی سازمان ها و نهادها مورد شکایت و محاکمه قرارگرفته است.

جدیدترین پرونده های کسایی زاده در آذرماه و دی ماه ۱۴۰۳ شکایت مدیرعامل سابق شرکت ملی مس ایران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دادستان تهران، شهرداری تهران و استانداری تهران است.

نویسنده کتاب خبرنگار حرفه ای که سکاندار اخراج افغانی ها از ایران نامیده می شود برای نخستین بار در انتخابات اخیر هیات نظارت برمطبوعات تائید صلاحیت شد و از میان ۵۰ نامزد رتبه چهارم را به دست آورد.

سید هادی کسایی زاده می گوید: آنطور که فهمیدم در جمهوری اسلامی ایران مبارزه با فساد و خبرنگاری جرم است. قوه قضائیه و دولت هیچ حمایتی از روزنامه نگاران ضدفساد نمی کنند بلکه در برخی موارد که می توانم به راحتی اثبات کنم بیشتر به دنبال متهم کردن و پرونده سازی علیه آنها هستند. آنقدر در وزارت اطلاعات و دادستانی و دادسراها و دادگاه ها رفتم آبدارچی ها هم از همه چیز من اطلاع دارند. گاهی احساس می کنم همه اینها پروژه ای برای نابودی خبرنگار و مرگ های طبیعی است. (سکته می دهند)

کاش آنقدر جرات و شجاعت و ایمان و تقوا بود که تمامی ادعاها، پرونده سازی ها و دادگاه ها علنی از تلویزیون پخش شود تا مردم بدانند آیا کسایی زاده مجرم، کثیف، دزد و جاسوس است یا مسئولانی که فسادهایشان پیدا و پنهان افشا می شود.

آنقدر مرد هستم که بگویم در کدام پرونده مقصر و مجرم بودم و کدام نبودم. اما ۹۵ درصد پرونده های من پرونده سازی بوده است. هنوز هم ادامه دارد. آقایان روی منبر می روند و سخنرانی می کنند که همه چیز گل و بلبل است. دهان خبرنگار را با پرونده سازی گل گرفتند و اجازه حرف زدن نمی دهند. به ولله در زمان طاغوت خبرنگاران آزاد تر بودند. حتی یک بار رهبر انقلاب نگفتند دهن خبرنگار را ببندید و برایش پرونده سازی کنید. اما کو گوش شنوا …

حرف برای گفتن بسیار دارم که اگر بیان کنم برخی آقایان باید کشور را ترک کنند چون آبرویی برایشان نمی ماند.

اما اینکه تلفن همراه خبرنگار را ۶ ماه به دلیل انتقاد از یک رئیس قوه بدون حکم قضایی و محاکمه قطع کنید دیکتاتوری محض است. اینکه طرح ترافیک خبرنگار یا اینترنت خبرنگاری او را قطع کنید یک روش کثیف است که حتی در اسرائیل هم اینطور نیست. من کجا حرف بزنم؟ کجا فساد را افشا کنم؟

برای مطالعه سوابق سید هادی کسایی زاده اینجا کلیک کنید

https://m-azadi.com/wp-content/uploads/2024/12/کسایی-زاده-۲٫mp4

https://m-azadi.com/wp-content/uploads/2024/10/کسایی-زاده-۲٫mp4