به گزارش پایگاه خبری جامعه خبر الهام فخاری، عضو فعلی شورای شهر و ریاست شورای استان تهران پاسخ مبهم افشانی به سوال اعضای شورای شهر درباره وضعیت خدمتی اش را مورد انتقاد قرار داده و مسئولیت اخلاقی این کار و تحمیل هزینه به شهر را بر دوش شهردار سابق دانسته است.

بخش های مهم گفتگوی فخاری را در ادامه خواهید خواند:

*آقای افشانی حتی تا دو ماه قبل از پایان خدمتشان، از واضح‌گفتن اینکه شرایط استخدامی‌شان چیست، طفره رفتند. مسئولیت اخلاقی بر گردن ایشان است، شاید باور داشتند که قابل حل است. ایشان قبل از همه می‌دانسته که چه وضعیتی دارد و به عنوان یک فرد فعال اجتماعی و مدیر باسابقه باید می‌دانستند حق مردم و شورا بود که درست در جریان باشند. کمتر از دو ماه مانده به پایان ‌خدمتشان از نظر تاریخ قانونی، در شورا به وضوح از ایشان سؤال شد که گفتند به خودم بستگی دارد و این جواب درستی به شورا نبود. چطور به ایشان بستگی داشت؟

*این رفتار شفاف و صادقانه‌ای نسبت به سؤالی که از ایشان پرسیده شده بود، ‌نبود. تمام آن مدت هم بخش زیادی از انرژی شورا صرف این مسئله شد که مذاکره کرده و راه‌حل پیدا کنند و ثبات مدیریت شهری دوباره دچار مسئله می‌شد و انرژی‌ای که باید برای حرکت شهر به سمت جلو صرف مي‌شد، خواه ناخواه درگیر حل این مسئله شد. به نظرم شورا باید صادقانه سهم مسئولیت خودش را از این موضوع قبول کند.

*من جزء افراد باورمند به نقد درون‌سیستمی هستم و شاید تند حرف بزنم. نمره عالی یا خیلی خوبی به شورا نمی‌دهم. به نظرم ما در انتخاب مسائلی که بايد به آنها بپردازیم اولویت‌بندی مشترک نداریم و هرکدام از افراد راه خودشان را می‌روند.

*انتظار می‌‌رفت که اتفاقا این شورا توان و مسائل و انرژی‌های پراکنده را در شکل هم‌افزا مشخص کند؛ اگر چند مسئله وجود دارد همه به آن پنج، شش مسئله بپردازند و این‌طور نباشد که هرکس فقط بنا بر تشخیص کارشناسان و حزب خودش یک مسیر را برود.

*من در حرفه خودم بین دوستان و همکارانم سرمایه اجتماعی خوبی دارم اما سرمایه اجتماعی من در سال 96 آن‌قدر نبود که بتوانم رأی یک‌میلیون‌و خرده‌ای داشته باشم و رأی لیست و پشتیبان اجتماعی و سیاسی آن لیست بوده است. اگر ارزیابی شورای عالی ادامه پیدا کند و رأی پشتیبان‌های لیست این باشد که من توانسته‌ام به وظایف شهری خودم و برنامه جمع در قبال مردم عمل کنم، بخشی از تصمیم به کاندیداشدنم به آنها بستگی دارد. اما نه اصراری به این کار دارم و نه واقعا در این راستا حرکت می‌کنم.