پایگاه خبری جامعه خبر| سید هادی کسایی زاده| انجمن های حمایت از معلولان همه کشک هستند و می توان این کشک بودن را اثبات کرد. اینکه گروهی از معلولان پایتخت هیچ آگاهی از حق طبیعی خود برای دریافت خدمات نداشته باشند یک فاجعه دولتی و ملی و حتی انسانی محسوب می شود یعنی هیچ نهاد مرتبطی و سازمانهای مردم نهاد کارشان را درست انجام ندادند.

در یکی از کوچه های فرسوده جنوبی ترین محلات پایتخت مرد معلولی زندگی می کند که شغلش نظافت خانه های مردم است و از این راه امرار معاش می کند. متاسفانه فرزند این مرد جوان هم معلولیت USB دارد و در سن 5 سالگی باید توانبخشی شود.

اما سهم این خانواده از خدمات بهزیستی فقط دو فقره کارت شناسایی معلولیت با آرم بهزیستی استان تهران است. مستمری 108 هزارتومانی حتی کفاف اسنپ آنها را نمی دهد.

وقتی به خانه این خانواده رفتیم پسرک همراه با مادر برای توانبخشی به شهریار رفته بودند که هزینه آن 2.5 میلیون تومان بود. به پدر گفتیم مگر بهزیستی مراکز توانبخشی ندارد؟ مگر خودرو ویژه حمل معلولان نداریم؟ مگر مسکن به خانواده های 2 معلول نمی دهند؟ مگر حسن روحانی رئیس جمهور مستمری را بیشتر نکرد؟ مگر کمیته امداد مرده است؟ مگر انجمن های حمایت از معلولان نداریم؟

آنها پاسخی نداشتند …

فقط گفتند: بهزیستی همین 108 هزارتومان هم بعد از 6 ماه برای ما لحاظ کرده که یک ریال هم هنوز ندادند. هلال احمر هم که بزرگترین مراکز توانبخشی کشور را دارد هیچ کمکی به ما نکرد حتی نامه از مجلس بردیم گفتند کشک است.

این خانواده ماهانه 600 هزارتومان کرایه می دهند و درآمد این مرد معلول ماهانه 2 میلیون تومان است که بیشتر هزینه توانبخشی فرزندش می شود. تربیت و هزینه معاش سه فرزند که یکی از آنها معلول است از عهده پدری که خود معلول است سخت است.

به آنها گفتم بعنوان خبرنگار موضوع را به آقای بیات نژاد مدیرکل بهزیستی استان تهران گزارش می دهم تا رسیدگی کنند و هر اقدامی کردندقطعا به شما اطلاع می دهم.

حالا منتظر اقدام بهزیستی استان تهران هستیم ….

اما در پایان گزارش باز هم تکرار می کنم این انجمن ها همه کشک هستند. انجمن اگر درست و حسابی بودند آمار تک تک معلولان تهران و وضع و حالشان را می دانستند. متاسفانه همه به فکر خویشند …