مسعود افشین در گفتگو با پایگاه خبری جامعه خبر گفت: یکی از طرح های آماری که بصورت ماهانه و مستمر در معاونت آمار و اطلاعات به اجرا در می آید طرح هزینه و درآمد خانوار است که اولین بار در سال 1314 توسط بانک ملی ایران انجام شد.

وی افزود: هدف اصلی آن به دست آوردن ضرایب مصرف برای محاسبه شاخص هزینه زندگی است. در مورد تاریخچه آماری این طرح باید گفت که در سال 1338 پس ازیک وففه طولانی اداره بررسی های اقتصادی بانک ملی به منظور تجدید نظر در ضرایب شاخص هزینه زندگی در 23 شهر کشور با مراجعه به خانوارهای نمونه به تهیه آمار در این زمینه مبادرت کرد و در سال 1347 مرکز آمار ایران در سطح شهری و با مقیاسی گسترده تر اقدام به این کار کرد. از سال 1353 علاوه بر درآمد شامل هزینه خانوارهای شهری هم می شود و به استثنای سالهای 55 و 57 و 60 همه ساله اجرا شده و نتایج ان منتشر گردیده است. در حال حاضر خانوارهای نمونه روستایی هم مشمول این طرح می باشند.

وی در پاسخ به اینکه این طرح به چه صورت ودر چه محدوده ای انجام می شود؟ گفت: این طرح با استفاده از توصیه های سازمان ملل متحد به روش آمارگیری نمونه ای و با مراجعه به خانوارهای نمونه شهری و روستایی انجام می شود. محدودوه این طرح همه استانهای کشور را شامل می شود و طرح به صورت ماهانه و در روزهای مشخصی از هر ماه انجام می شود و نتایج به صورت ماهانه و سالانه منتشر می‏شود.

افشین اظهار کرد: در سال 1395 این طرح شامل 187019 خانوار نمونه شهری در کشور و 1467 نمونه در استان تهران و 19261 خانوار نمونه روستایی در کشور و 481 خانوار در استان بوده است. که نتایج اصلی طرح مشخص شدن درآمد و هزینه متوسط سالانه یک خانوار به تفکیک هزینه های خوراکی و غیر خوراکی و ریز هزینه ها و همچنین مشخص کردن دهک های در آمدی و هزینه ای است.

معاون آمار سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران در مورد نتایج دیگر این طرح گفت: از نتایج این طرح به دست آوردن ضریب جینی است که میزان برابری و نابرابری در آمدی را نشان می دهد. همچنین می توان برای محاسبه خط فقر از نتایج آن استفاده کرد که از نتایج آن برای انجام بخشی از محاسبات حسابهای منطقه ا ی هم استفاده می شود. همچنین برای کنترل دقت سایر متغیرهای اقتصادی هم می توان از ان استفاده کرد.

بر اساس این گزارش آخرین آمارهای اجرای این سطح نشان می دهد متوسط هزینه های کل یک خانوار شهری در استان تهران در سال 1396 در حدود 479 میلیون ریال بوده که 390 میلیون هزینه غیر خوراکی 89 هزینه های خوراکی و دخانی بوده است.
در سطح کشوری این مقادیربه ترتیب 330 و 253 و 77 میلیون ریال بوده است که نشان می دهد که خانوارهای شهری استان تهران در اقلام غیر خوراکی بسیار بیشتر از کشور هزینه کرده اند. برای خانوارهای روستایی استان تهران کل هزینه ها 242 و کشور 179 بوده است.
این مقادیر برای هزینه های غیر خوراکی در استان و کشور 172 و 112 وبرای هزینه های خوراکی 70 و 67 بوده است.
این ارقام نشان می دهد که خانوار های شهری در اقلام غیر خوراکی بسیار بیشتر هزینه می کنند به ویژه در استان تهران و همچنین متوسط در آمد هر خانوار در کشور 202 میلیون ریال و در استان تهران 287 میلیون ریال است.