مسعود افشین در گفتگو با پایگاه خبری جامعه خبر گفت: یکی از طرح های آماری که بصورت ماهانه و مستمر در معاونت آمار و اطلاعات به اجرا در می آید طرح هزینه و درآمد خانوار است که اولین بار در سال ۱۳۱۴ توسط بانک ملی ایران انجام شد.

وی افزود: هدف اصلی آن به دست آوردن ضرایب مصرف برای محاسبه شاخص هزینه زندگی است. در مورد تاریخچه آماری این طرح باید گفت که در سال ۱۳۳۸ پس ازیک وففه طولانی اداره بررسی های اقتصادی بانک ملی به منظور تجدید نظر در ضرایب شاخص هزینه زندگی در ۲۳ شهر کشور با مراجعه به خانوارهای نمونه به تهیه آمار در این زمینه مبادرت کرد و در سال ۱۳۴۷ مرکز آمار ایران در سطح شهری و با مقیاسی گسترده تر اقدام به این کار کرد. از سال ۱۳۵۳ علاوه بر درآمد شامل هزینه خانوارهای شهری هم می شود و به استثنای سالهای ۵۵ و ۵۷ و ۶۰ همه ساله اجرا شده و نتایج ان منتشر گردیده است. در حال حاضر خانوارهای نمونه روستایی هم مشمول این طرح می باشند.

وی در پاسخ به اینکه این طرح به چه صورت ودر چه محدوده ای انجام می شود؟ گفت: این طرح با استفاده از توصیه های سازمان ملل متحد به روش آمارگیری نمونه ای و با مراجعه به خانوارهای نمونه شهری و روستایی انجام می شود. محدودوه این طرح همه استانهای کشور را شامل می شود و طرح به صورت ماهانه و در روزهای مشخصی از هر ماه انجام می شود و نتایج به صورت ماهانه و سالانه منتشر می‏شود.

افشین اظهار کرد: در سال ۱۳۹۵ این طرح شامل ۱۸۷۰۱۹ خانوار نمونه شهری در کشور و ۱۴۶۷ نمونه در استان تهران و ۱۹۲۶۱ خانوار نمونه روستایی در کشور و ۴۸۱ خانوار در استان بوده است. که نتایج اصلی طرح مشخص شدن درآمد و هزینه متوسط سالانه یک خانوار به تفکیک هزینه های خوراکی و غیر خوراکی و ریز هزینه ها و همچنین مشخص کردن دهک های در آمدی و هزینه ای است.

معاون آمار سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران در مورد نتایج دیگر این طرح گفت: از نتایج این طرح به دست آوردن ضریب جینی است که میزان برابری و نابرابری در آمدی را نشان می دهد. همچنین می توان برای محاسبه خط فقر از نتایج آن استفاده کرد که از نتایج آن برای انجام بخشی از محاسبات حسابهای منطقه ا ی هم استفاده می شود. همچنین برای کنترل دقت سایر متغیرهای اقتصادی هم می توان از ان استفاده کرد.

بر اساس این گزارش آخرین آمارهای اجرای این سطح نشان می دهد متوسط هزینه های کل یک خانوار شهری در استان تهران در سال ۱۳۹۶ در حدود ۴۷۹ میلیون ریال بوده که ۳۹۰ میلیون هزینه غیر خوراکی ۸۹ هزینه های خوراکی و دخانی بوده است.
در سطح کشوری این مقادیربه ترتیب ۳۳۰ و ۲۵۳ و ۷۷ میلیون ریال بوده است که نشان می دهد که خانوارهای شهری استان تهران در اقلام غیر خوراکی بسیار بیشتر از کشور هزینه کرده اند. برای خانوارهای روستایی استان تهران کل هزینه ها ۲۴۲ و کشور ۱۷۹ بوده است.
این مقادیر برای هزینه های غیر خوراکی در استان و کشور ۱۷۲ و ۱۱۲ وبرای هزینه های خوراکی ۷۰ و ۶۷ بوده است.
این ارقام نشان می دهد که خانوار های شهری در اقلام غیر خوراکی بسیار بیشتر هزینه می کنند به ویژه در استان تهران و همچنین متوسط در آمد هر خانوار در کشور ۲۰۲ میلیون ریال و در استان تهران ۲۸۷ میلیون ریال است.